اُمیکرون گردشگری آسیا را تهدید می کند - هدا بلاگ

ایسنا: آسیا و اقیانوسیه تنها منطقه ای در جهان است که هنوز سفرهای هوایی منظم بین المللی را از سر نگرفته و مهم تر از همه فقدان گردشگران چینی بر اقتصاد این منطقه تاثیر گذاشته است.

در مقایسه با سویه دلتا که باعث مرگ هزاران نفر در طول تابستان شد، سویه نو سارس کو 2(SARS-C0V-2) بسیار مسری است اما خیلی کشنده نیست.

با این وجود هفته گذشته ژاپن تصمیم گرفت هیچ ریسکی نکند و مقامات محلی به خطوط هوایی گفته اند که رزرو پروازهای ورودی را تا انتها دسامبر متوقف می کنند اما در نهایت از این تصمیم عقب نشینی کردند اما سقف تعداد 3500 ورودی روزانه از خارج را مشخص کردند.

پس از ابتلای بیش از 20 هزار مورد نو در طول تابستان فومیو کیشیدا، نخست وزیر نو ژاپن، اقدامات موثری را برای محافظت از مردم انجام داد. حتی با وجود این که حدود 80 درصد اکنون به طور کامل واکسینه شده اند(2 دوز واکسن) و سرایت های نو به تازگی حدود صدها نفر در روز و تنها با سه مورد مرتبط به سویه اُمیکرون بوده است.

این اقدامات تاثیر مخربی بر گردشگری محلی داشته و تعداد بازدیدنمایندگان از 32 میلیون در سال 2019 به چهار میلیون در سال گذشته کاهش یافته است.

در نظر برخی از ناظران با وجود مسائل مرتبط با کمبود گردشگران خارجی، ژاپن ممکن است بیاموزد که بدون درآمد گردشگری زندگی کند. البته در مورد دیگر کشورهای آسیایی و خطوط هوایی فعال در منطقه چنین نیست.

طبق گزارش انجمن بین المللی حمل و نقل هوایی، آسیا و اقیانوسیه تنها منطقه ای در جهان است که پس از 2 سال شاهد احیای سفرهای هوایی بین المللی نبوده است.

تا اکتبر 2021 این کاهش به 92.8 درصد نسبت به سال 2019 رسید که به طور تقریبی بدون تغییر نسبت به میزان 93.1 درصد گزارش شده در سپتامبر بود.

در تلاش برای مقابله با یک بحران نو سنگاپور پس از ایجاد خطوط سفر ویژه برای افراد واکسینه شده(VLT) برای بازدیدنمایندگان از سایر کشورهای آسیایی مرزهای خود را باز نگه می دارد. هر چند اعمال محدودیت ها و قرنطینه های نو در کشورهای همسایه در پی کشف اُمیکرون امیدها را برای بهبود در دولت شهر سنگاپور نیز از بین می برد.

در سال 2019، 17 درصد از گردشگرانی که به فرودگاه بین المللی چانگی سنگاپور آمدند، از چین 13 درصد، از اندونزی، هشت درصد از هند و هفت درصد از استرالیا بودند.

کارشناسان خاطرنشان کردند فرودگاه چانگی در این ماه ممکن است حتی به 10 درصد از حجم سفرهای قبل از کووید هم نرسد.

فقدان گردشگران چینی بزرگترین مشکل برای اقتصادهای آسیای جنوب شرقی و فراتر از آن است. در سال 2019 بازدیدنمایندگان چینی حدود 260 میلیارد دلار در خارج از کشور هزینه کرده اند.

در ویتنام جایی که بیماری همه گیر باعث تعطیلی 95 درصد از مشاغل مرتبط با گردشگری شد، چینی ها 32 درصد از کل بازدیدنمایندگان خارجی را تشکیل می دادند.

در جزیره ججو(کره جنوبی)، همان مقصد ساحلی محبوبی که چینی ها می توانستند بدون ویزا در آن حضور یایند، تعداد گردشگران از بیش از یک میلیون نفر در سال 2019 به 103 هزار نفر در سال 2020 رسید. بین ژانویه تا سپتامبر سال جاری تنها 5000 نفر از این جزیره دیدن کردند.

برای کشورهایی که پیروز به مهار تعداد سرایت ها می شوند، به نظر می رسد که تنها راه حل کنونی گردشگری داخلی باشد.

کامبوج که تحمل فروپاشی بیشتر صنعت گردشگری خود را ندارد، بر اساس داده های منتشر شده از طریق دولت تعداد مسافران آخر هفته گذشته(چهار تا پنج دسامبر) نسبت به آخر هفته قبل 4.65 درصد افزایش یافت. این افزایش بیش از 181 هزار گردشگر است اما از این تعداد فقط 5000 گردشگر از خارج هستند.