اول صبحانه، بعد مدرسه - هدا بلاگ

اول صبحانه، بعد مدرسه

نویسنده:فریده غلامعلی زاده ناصری

آیا می دانید که مهم ترین وعده غذایی چیست؟

به طور کلی در شبانه روز سه وعده غذا می خوریم (صبحانه، ناهار، شام) آنچه ما غذای اصلی می دانیم ناهار و شام می باشد در صورتی که صبحانه باید مهم ترین غذای ما باشد. آنها که از لحاظ وضع بهداشت و اصول زندگی از ما پیش هستند و بهتر از ما راز سلامتی و زیستن را می دانند به این موضوع توجه داشته و رنگین ترین سفره خود را برای صبحانه می گسترانند و بیش از ناهار و شام در صبحانه از خود پذیرایی می کنند. به طور مفصل گوشت، تخم مرغ، نان، کره، شیر، میوه، آب میوه، حبوبات و غیره صرف می کنند. آنها درست حساب نموده اند. بعد از یک خواب راحت بدن احتیاج وافری به غذا دارد. ضمناً از صبح به بعد راه طولانی و خستگی آوری را باید طی کرد و به کارهای روزانه رسید و بدن به انرژی زیادی احتیاج دارد و غذای ناهار به درد صبح نمی خورد. خانم خانه، مادر دلسوز می تواند این مبنای غلط را به هم بزند و طرح تازه ای بریزد به خصوص برای دانش آموزان.

اگر صبحانه لذیذ و خوش مزه تهیه شده باشد و افراد خانه به موقع از خواب بیدار شوند یاری زیادی می نماید که اهل خانه همواره سالم باشند. بیست و سه سال سابقه خدمت در آموزش ابتدایی را دارم. بیشتر بچه ها یا بدون صبحانه به مدرسه می آیند یا از غذاهای آماده مثل کیک، بیسکوییت یا ساندویچ سوسیس و کالباس استفاده می کنند که متاسفانه مادران از مضرات گوشت مانده بی اطلاع هستند. خوردن این گونه ساندویچ ها اگر حداقل یک ساعت در کیف بچه ها بماند باعث ایجاد تهوع و اسهال و استفراغ می گردد و مسمومیت ایجاد می نماید و گاهی این مسمومیت ها باعث فلج اعصاب دستگاه تنفسی می گردد که اگر طولانی گردد احتمال خطر مرگ وجود دارد.

تغذیه خوب در تمام اندام ها و شکل ظاهری بدن تاثیر دارد خصوصا در بچه ها در حال رشد. روزهای اول مهر وقتی وارد کلاس می شوم بچه های کلاس اول را می بینم که دندان هایشان افتاده است. دندان عضو پیچیده ای در بدن ما می باشد. از هنگام رشد دندان ها تحت تاثیر نوع تغذیه قرار می گیرد. برای جلوگیری از خراب شدن دندان باید توجه گردد که از غذاهای حاوی پروتئین، کلسیم، فسفر و ویتامین های A، C و D استفاده گردد. پس بهتر است کودک لقمه ها یا میوه هایی که دارای این نوع ویتامین ها هستند همراه خود داشته باشد مانند هویج، سیب، پرتقال، مغز گردو و...

بچه های که معمولا تغذیه مناسب دارند و بهداشت را رعایت می کنند دارای چشمان درخشان و نیرومند و قد و وزن مناسب هستند. بچه های که به اندازه کافی از مواد پروتئینی و معدنی برخوردار شوند دارای پوست و موی لطیف هستند. مصرف زیاد تنقلات و نامناسب بودن تغذیه باعث چاقی یا از رشد مناسب عقب ماندن می گردد. وقتی غذای بچه ها به اندازه کافی مواد پروتئینی، کلسیم، فسفر و ویتامین D و C نداشته باشد باعث می گردد استخوان ها وضع و شکل طبیعی خود را از دست بدهد و در برخی مواقع سبب تنگی سینه و کوچکی لگن خاصره می گردد.

بچه ها زمانی که در مدرسه هستند از نظر فکری و جسمی انرژی زیادی مصرف می کنند، سوخت و ساز بدن در هنگام کارهای فکری بیشتر می گردد و کودک احساس ضعف می نماید.

چون پروتئین در ساختمان استخوان ها و خون و نسوج بدن مثل عضلات و اندام ها و پوست و مو به کار می رود لذا مصرف آن به هنگام رشد باید به اندازه کافی باشد. غذا باید به موقع و مناسب به بدن کودک برسد تا کودک رشد جسمی کاملی داشته باشد. اگر صبر کنیم کودک از مدرسه برگردد و ما غذا با حجم زیاد و سرشار از ویتامین به او بدهیم فقط معده را پر نموده ایم و کودک خواب آلود خسته می گردد.

اثر تغذیه بر شخصیت

تغذیه در برخی از صفات انسانی و اخلاقی مثل شادی، همکاری، اعتماد به نفس، علاقه به دیگران و ثبات تاثیر دارد. تغذیه خوب علاوه بر آنکه اعمال بدن را تنظیم می نماید سبب می گردد تا شخص بهتر بتواند با مسایل و مسائل زندگی روبه رو شده و عجز و ناتوانی را از خود دور کند. اشخاص گرسنه کمتر می توانند غیر از تهیه غذا فکر دیگری داشته باشند.

کسانی که تغذیه خوب ندارند ترش رو و عبوس بوده و در فعالیت های روزانه شان نشاط ندارند. بچه ها گرسنه حس تعاون و همکاری و تشخیص خوب و بد را از دست می دهند. اگر غذای کودک کافی و مناسب باشد و بتواند از فعالیت های خود در مدرسه لذت ببرد حالت ستیز و پرخاش نسبت به دوستان نخواهد داشت.

تغذیه و هوش

مهم ترین مساله ای که امروز کشورهای متمدن دنیا با آن روبرو هستند و در راس عموم مسایل سیاسی، اجتماعی و مالی خود قرار می دهند تامین وسایل زیست افراد کشورشان است. مردم یعنی نیروی انسانی که پایه و اساس تمدن های دنیای را تشکیل می دهند اگر از حیث خوراک و بهداشت در مضیقه قرار گیرند مسلما انتظار هرگونه فعالیتی از آنها در راه ترقی اجتماعی و توسعه های فرهنگی و مالی خیالی بی فایده و باطل است و مسلم است که در راس این احتیاطات مواد غذایی و بهداشت واقع شده است زیرا که از قدیم گفته اند عقل سالم در بدن سالم است.

تغذیه خوب سبب می گردد تا انسان نهایت استفاده را از نیروی فکری خود ببرد. رشد و نمو خوب سبب می گردد که اعمال فکری و جسمی و اجتماعی به نحو احسن انجام بگیرد. افرادی که تا مدت ها تغذیه نادرست داشته اند به خواندن و نوشتن بی علاقه خواهند بود.

اگر کودکی بدون صبحانه وارد کلاس درس گردد علاوه بر اینکه خسته و بی علاقه است ممکن است دچار فراموشی و عدم احساس مسوولیت گردد. گرچه ارتباط نسبت هوش با تغذیه هنوز روشن نشده است و غذای به خصوصی برای بالا بردن هوش وجود ندارد ولی کارهای فکری و فعالیت های جسمی باعث ازدیاد احتیاج بدن به انرژی می گردد. گاهی کودک از خوردن غذا امتناع می نماید.

والدین باید علت را پیدا کنند. ممکن است این بی اشتهایی به علت عدم تنوع در غذا باشد و یا اینکه کودک پیش از غذا هله هوله خورده باشد و یا اینکه بیمار باشد.

راه هایی برای تشویق بچه ها به صبحانه خوردن

در کودک این عادت را ایجاد کنید تا در وقت معینی غذا بخورد.

غذا را بر حسب طبیعت و نوع آن مرتب کنید و سعی کنید در آخر غذا میوه میل کنید.

اندازه خیلی زیاد از غذا سر سفره نباشد و اندازه احتیاج هر فرد را در نظر بگیرید. اگر کودک به خوردن همه غذاها بی میل است، بهتر است به پزشک مراجعه گردد.

شکل و تزیین غذاها تاثیر زیادی در اشتها دارد و نباید این موضوع را فراموش کرد یا نادیده گرفت.

هوای اتاق باید در موقع صرف غذا مناسب باشد. هوای خوب موجب افزایش اشتها می گردد.

بهتر آن است که عظیم ترها در خصوص غذایی که بر سفره است بدگویی نکنند زیرا بچه ها تقلید نموده و باعث بی میلی آنها به غذا می گردد.

هرگز نباید کودک را برای خوردن غذا تنبیه یا تهدید کرد.

منبع:http://www.salamat.com

منبع: راسخون