8 غذای سنتی و مهم آفریقای جنوبی که باید بشناسید - هدا بلاگ

اسقف اعظم، دزموند توتو، در سال 1994 نام ملت رنگین کمان را برای آفریقای پسا-آپارتاید انتخاب کرد. امروزه آشپزی رنگارنگ این کشور نیز پیشرفت نموده و خود را با فرهنگ غنی اش وفق داده است. پورتیا امبائو (Portia Mbau)، سرآشپز و صاحب The Africa Cafe در کیپ تاون می گوید:

ما همواره خود را ملت رنگین کمان می نامیم و آشپزی مان نیز شبیه رنگین کمان است. غذاهای آفریقای جنوبی کاملا متفاوت هستند؛ زیرا نه تنها شامل غذاهای محلی خود آفریقا می شوند بلکه غذاهای هلندی، انگلیسی، اسلامی، مالایی و هندی را نیز در بر می گیرند.

پیش از دوران استعمار گروه های بومی آفریقای جنوبی از غذاهایی چون خورشت های خوش رایحه حاوی سبزیجات، لوبیا و حبوبات لذت می بردند. ذرت خوشه ای و جواری (نوعی ذرت) نیز از ملزومات رژیم غذایی آفریقای جنوبی بود. اما طی دهه 1600، ساکنان هلندی، فرانسوی و آلمانی از راه رسیدند و تکنیک های آشپزی مختص خود، همراه با انواع اشکال گوشت ها مانند سوسیس یا بیلتانگ (نوعی گوشت خشک شده و ادویه دارشده) را با خود آوردند.

در سال 1602 کمپانی هند شرقی هلند شروع به تجارت ادویه، شامل پودر فلفل، چیلی، جوز هندی، و بعلاوه برده از اندونزی، فیلیپین و مالزی کرد. پس از آن در، در قرن 19، مهاجران بریتانیایی و کارگران قراردادی هندی آمدند و پای، پودینگ و خورش کاری درست کردند.

امروزه در آفریقای جنوبی می توانید در کنار چای خانه ها و غذاخوری های آفریقایی، برگرفروشی های بسیاری را ببینید. امبائو (که از طرفی خوسایی و از طرف دیگر اهل زولو است و از غذاهای خویسانی نیز خورده است) گمان می نماید که حضور استعمارگران تاثیر بسزایی بر غذاهای آفریقای جنوبی بر جا گذاشته است؛ تا جایی که مردم به آشپزی اروپایی اهمیت بیشتری می دهند. او این ایده را به چالش می کشد و به همین منظور اخیرا کتابی به نام آشپزی آفریقایی چاپ نموده است و در آن دستور پخت غذاهای آفریقایی را معرفی می نماید. او می گوید:

ما یک جورهایی آشپزی مان را دست کم می گیریم که این یعنی کم ارزش کردن ارزش ها، فرهنگ و مردمان خودمان. غذا تنها غذا نیست. غذا نشان دهنده یک فرهنگ است؛ فرهنگی که چون داستان به وسیله غذا بازگو می شود.

برخلاف تاریخ مملو از تنش های نژادی، تنوع حاصل از آن به فرهنگ چهل تکه امروز آفریقا زیبایی بخشیده است؛ بنابراین بیایید همراه با خبرنگاران با هشت غذای اصلی آفریقایی و داستانشان آشنا شویم.

خبرنگاران به گردشگرانی که قصد سفر به آفریقای جنوبی یا دیگر مقاصد خارجی را دارند، در انتخاب مقرون به صرفه ترین تور یاری می نماید. شما می توانید از میان پکیج های ده ها آژانس معتبر همکار خبرنگاران ، تور آفریقای جنوبی را انتخاب و سفرتان را با پایین ترین قیمت، برنامه ریزی کنید.

1. چاکالاکا (Chakalaka)

چاکالاکا، یکی از غذاهای موردعلاقه امبائو، یک چاشنی سبزیجات ادویه دار و جوشیده است که معمولا با گوجه، لوبیا و سبزیجات اضافه ای چون هویج، نخود فرنگی یا فلفل درست می شود. امبائو می گوید:

هر خانه دستور پخت مخصوص خود را دارد.

چاکالاکا را روی mielie pap، یک غذای اصلی که شبیه به پوره سیب زمینی یا پولنتا است، می ریزند. معمولا در سراسر آفریقا mielie pap خورده می شود. خود این غذا تقریبا بی مزه است؛ به همین دلیل است که در کنارش از چاکالاکا یا مارگارین استفاده می نمایند. با اینکه mielie pap را اغلب به شکل توپ درمی آورند و داخل سس می زنند، محلی ها آن را با قاشق میل می نمایند. یکی از غذاهای ترکیبی آفریقای جنوبی pap و wors است (کوتاه شده boerwore نوعی سوسیس) که معادل bangers and mash (سوسیس و پوره سیب زمینی) است. البته روی همه این ها می توان چاکالاکا ریخت.

2. آمنگوشو (Umngqusho)

آمنگوشو یک غذای خوسایی است که مردمان آن در منطقه کیپ غربی آفریقای جنوبی زندگی می کردند. این غذا که به samp and bean نیز معروف است از دانه ذرت و لوبیای شیرین (sugar bean) تهیه و در یک خورش غلیظ و مقوی پخته می شود. نلسون ماندلا، آمنگوشو را یکی از غذاهای موردعلاقه اش معرفی نموده است. معمولا در کنار آمنگوشو گوشت سرو می نمایند تا یک وعده غذای مقوی و سیرنماینده باشد.

3. بوبوتی (Bobotie)

بوبوتی غذای ملی آفریقای جنوبی است. این غذا متشکل از گوشت گاو یا بره ریزریز شده است که روی آن را کاستارد تخم مرغ می ریزند؛ چیزی شبیه میتلف یا شپردز پای. ریشه این گوشت های ریزریزشده به غذاهای اروپایی برمی شود؛ چراکه ساکنان هلندی عاشق گوشت قلقلی بودند. با وجود این، پودر کاری و میخک موجود در غذا از جنوب شرق آسیا می آید. آلوهای خشک شده و قیسی باعث شیرینی غذا می شوند. بوتونی را در کنار برنج زرد و مشتی از چاشنی های آفریقایی جنوبی سرو می نمایند. برای اینکه تجربه خوردن بوتونی را آفریقایی تر نموده باشید، به جای تخم مرغ از تخم شترمرغ بهره ببرید.

4. بانی چو (Bunny chow)

کارگران هندی که در دهه 1940 در دوربان سکونت داشتند بانی چو را اختراع کردند و از آن به بعد یه یکی از غذاهای اصلی آفریقایی تبدیل شد. بانی چو یک قرص نان سفید و سوراخ است که آن را با خورش کاری پر می نمایند. زمانی که این نان پفی با کاری خیس می خورد، این غذا به خوشمزه ترین غذا تبدیل می شود.

داستان های زیادی درباره بانی چو وجود دارد؛ اما بیشتر آن ها این قضیه را در بر دارند که کارگران هندی از نان به عنوان وسیله انتقال غذا استفاده می کردند. از آنجا که کاری را نمی شد در نان روتی قرار داد، بنابراین مهاجران هندی، داخل نان را خالی کردند تا بتوانند غذایشان را بسته بندی نمایند. امروزه این غذا در سراسر آفریقای جنوبی محبوب است و می تواند شامل مواد تشکیل دهنده مختلفی باشد. بسیاری از هندی - آفریقایی ها، kota یا یک چهارم قرص نان را سفارش می دهند و آن را با دست می خورند.

5. برای (Braai)

برای آن قدر برای آفریقای جنوبی مهم است که در تمام جشن ها، مانند روز میراث ملی، هر ساله تهیه می شود. برای، هم یک غذا است و هم یک شیوه آشپزی. برای تهیه این غذا بیشتر از باربیکیو روی آتش و زغال استفاده می نمایند تا از برق. در واقع برای یک کلمه آفریقایی یا آفریکانسی است؛ زبانی که استعمارگران هلندی طی استقرارشان در آفریقا به آن صحبت می کردند. از آن به بعد بود که برای در سراسر منطقه محبوب شد. امبائو درباره برای می گوید:

ما خیلی اهل گوشت نیستیم؛ اما اشتیاقی است که به آن مبتلا شده ایم.

برای پختن برای در فضای باز می توانید گوشت های مختلفی چون استیک، بال یا boerewors (یک سوسیس آفریقایی) را انتخاب کنید.

6. بورورس (Boerewors)

بورورس یک کلمه آفریکانس است که آن را به سوسیس کشاورز ترجمه نموده اند. این سوسیس شامل 70 درصد گوشت چرخ نموده گاو، بره و غیره است. آن را با تخم گشنیز طعم دار می نمایند و اغلب آن را به شکل سوسیس درمی آورند و روی شعله های آتش می پزند. اگر زمانی در آفریقای جنوبی به ماجراجویی رفتید، به جای هات داگ، یک بوئری یا بورورس لای نان ساندویچی بگذارید و همراه خود ببرید.

7. بیلتانگ (Biltong)

بیلتانگ، نسخه آفریقای جنوبی jerky (نوعی گوشت خشک و طعم دارشده) احتمالا ریشه ای خویسانی (یکی از گروه های بومی اصلی آفریفای جنوبی) دارد؛ اما کلمه ای آفریکانی است. مردمان خویسان گوشت هایشان را مانند هلندی ها، فرانسوی ها و آلمانی ها خشک می نمایند. این مهاجران استعمارگر نیز گوشت ها را با استفاده از سرکه و شوره (نمک) برای کشتن باکتری خشک می کردند. با اینکه رایج ترین نوع بیتانگ با گوشت گاو است؛ اما آن را با گوشت شترمرغ یا کودو نیز تهیه می نمایند. بیلتانگ نمکی و خوشمزه است و معمولا با میخک و شبدر طعم دار می شود.

8. خورش کیپ مالای (Cape Malay curry)

مردمان کیپ مالای یک گروه قومی هستند که اصالت آن ها به برده های اندونزیایی برمی شود که کمپانی هند شرقی هلندی آن ها را در اواسط قرن 17 به کیپ غربی آفریقای جنوبی آورد. کیپ مالایی ها هویت، فرهنگ و البته آشپزی آفریقای جنوبی خود را توسعه دادند. از ویژگی خورش کیپ مالای، ادویه های آن است که شامل پودر کاری، زردچوبه، دارچین و زعفران است که البته به مقدار خورش های جنوب شرق آسیا ادویه دار نیست. بعلاوه داخل این غذا از گوشت هایی چون گوسفند، گاو یا مرغ استفاده می نمایند. در نسخه گیاه خواری آن از لوبیا استفاده می شود. در بسیاری از دستور پخت های این غذا از زردآلو برای شیرین کردنش استفاده می نمایند.