بیماری های رایج در سفر - هدا بلاگ

بیماری های رایج در سفر کدامند؟

از بیماری های رایج در سفر می توان به بیماری حرکت، بیماری های عفونی، گرمازدگی، سردرد، گزیدگی حشرات، مسمویت غذایی، یبوست، اسهال و دل پیچه، حساسیت، سرماخوردگی و سرفه، آسیب مفصلی و عضلانی، آفتاب سوختگی، سرمازدگی و دریازدگی اشاره نمود.

سفر علاوه بر لذت هایی که به همراه دارد، گاهی به علت تغییرات آب وهوا، تغذیه یا عدم رعایت بهداشت، بیماری هایی را ایجاد می نماید که سبب ایجاد نگرانی هایی برای گردشگران می گردد. با کسب اطلاعات درباره بیماری های رایج در سفر و راه های پیشگیری، نحوه برخورد با بیماری و درمان زودهنگام آن، می توان از پیش آمدهایی که لذت سفر را کم می نمایند، پیشگیری کرد. در این مقاله شما را با بعضی از بیماری های رایج در سفر، راه های پیشگیری و درمان آن ها آشنا می کنیم.

• بیماری حرکت
• بیماری های عفونی
• گرمازدگی
• سردرد
• گزیدگی حشرات
• مسمویت غذایی
• یبوست
• اسهال و دل پیچه
• حساسیت
• سرماخوردگی و سرفه
• آسیب مفصلی و عضلانی
• آفتاب سوختگی
• سرمازدگی
• دریازدگی

بیماری حرکت

بیماری حرکت که به ماشین گرفتگی یا Motion Sickness معروفیت دارد، برای بعضی از افراد در زمان سفر با هواپیما، قایق و اتوبوس اتفاق می افتد. این مشکل در اثر حرکت مکرر وسیله نقلیه یا هر حرکتی دیگری ایجاد می گردد که گوش داخلی را مختل کند. عرق، سردرد، سرگیجه، حالت تهوع و استفراغ از علائم بیماری حرکت است.

برای پیشگیری از بیماری حرکت، فرد باید باید یک یا دو ساعت پیش از سفر، از قرص های ضدتهوع استفاده کند. انتخاب صندلی های جلوی وسیله نقلیه برای نشستن، طوری که افق معین باشد، یکی از راه های پیشگیری از این بیماری است. هنگام حرکت وسیله نقلیه، جایی را انتخاب کنید که اکسیژن بیشتری به شما برسد. از مطالعه کتاب در وسیله نقلیه خودداری کنید. آب کافی بنوشید و هنگام حرکت هواپیما، اتوبوس یا قایق، غذاهای سنگین، چرب و اسیدی مصرف نکنید.

اگر با وجود این پیشگیری ها باز هم به این بیماری دچار شدید، بهتر است از داروهایی مانند بنادریل، درامین و اسکوپولامین بهره ببرید.

بیماری های عفونی

عدم رعایت بهداشت در هنگام سفر یا در مکان های عمومی، احتمال ابتلای مسافران را به بیماری های عفونی افزایش می دهد. تب، اسهال، عارضه های پوستی و مسائل تنفسی در طول سفر، از جمله علائم بیماری های عفونی هستند.

مهم ترین راه پیشگیری از بیماری های عفونی، رعایت بهداشت در سفر، به ویژه در مکان های عمومی است. اگر با این مشکل روبرو شدید یا علائمی چون تب و اسهال در شما بروز کرد، حتما به پزشک مراجعه کنید. بیماری های عفونی به راحتی قابل تشخیص نیستند و درمان آن ها بدون مشورت پزشک خطرناک است؛ به ویژه از مصرف خودسرانه آنتی بیوتیک ها بپرهیزید.

گرمازدگی

گرمازدگی، نوعی بیماری است که به علت افزایش بیش از اندازه دمای بدن ایجاد می گردد و عموما در پی تعریق بیش از حد یا از دست دادن اندازه زیاد آب بدن رخ می دهد. این بیماری جزو بیماری های شایع در فصل های گرم سال است. گرمازدگی بیشتر در ماه آخر فصل بهار و هنگام تابستان گریبان مسافران را می گیرد؛ هرچند این تصور اشتباه است که گرمازدگی فقط مختص فصل های گرم یا منطقه ها گرم است. گاهی اوقات، فعالیت زیاد در سفر، حتی در هوای سرد نیز می تواند سبب بالا رفتن حرارت بدن و گرمازدگی گردد.

خستگی، اختلال در هوشیاری، سردرد، سرگیجه، استفراغ و تهوع، از علائم گرمازدگی هستند. نوشیدن آب خنک، پرهیز از مصرف غذاهای دیرهضم و چرب، استفاده از لیمو ترش هنگام صرف غذا و دوری از نور شدید آفتاب، برترین راه های پیشگیری از گرمازدگی هستند. برای درمان گرمازدگی، ابتدا حرارت عمومی بدن را با قرارگیری در سایه یا جایی خنک و با نوشیدن آب و مایعات کاهش دهید و سپس با نوشیدن آب مخلوط با گلاب و لیمو ترش، آن را برطرف کنید.

سردرد

بروز سردرد از اتفاقات شایع در سفر است؛ اما معمولا سردرد به خودی خود بیماری نیست و جزو علائم بیماری های دیگر به شمار می رود. هر یک از بیماری هایی که احتمال رخداد آن ها در سفر وجود داشته باشد، ممکن است علائمی چون سردرد داشته باشند. گاهی سردردهایی وجود دارند که در اثر عوامل محیطی ایجاد می شوند؛ ممکن است تغییر آب وهوا، تغییر ارتفاع، تکان خوردن در وسیله نقلیه یا کم آبی، منشا سردرد باشند.

کاهش آب بدن، به عنوان یکی از رایج ترین دلایل سردرد در سفر شناخته می گردد. نوشیدن مایعات فراوان، همراه داشتن برگ نعنا و نوشیدن دم نموده آن به برطرف سردرد یا پیشگیری از آن یاری می نماید. دوری از گرما و قرارگیری در محیط خنک، اولین راه کار درمان سردرد است. اگر سردرد شما در سفر جزو علائم بیماری های دیگری بود، باید در پی کشف بیماری باشید و اگر یک سردرد ساده بود، بهتر است از یک داروی مسکن ساده مانند استامینوفن و نوشیدن مایعات برای بهبود شرایط خود بهره ببرید.

گزیدگی حشرات

سفر به منطقه ها طبیعی و گشت وگذار در جاهای سرسبز و محیط رودخانه ها، خطر گزیدگی حشرات را در پی دارد. حشرات زیادی در گوشه و کنار دنیا وجود دارند که نیش بعضی از آن ها خطرناک و در بعضی اوقات، کشنده است. اگر قصد سفر به طبیعت یا جاهایی را دارید که امکان وجود حشرات در آن ها زیاد است، برای پیشگیری از گزیدگی، از محافظ های پوستی مناسب، داروها و اسپری هایی بهره ببرید که حشرات را از بدن دور می نمایند.

خارش شدید، درد، سوزش و ورم در محل گزیدگی، از اولین عوارضی است که بعد از نیش خوردگی ایجاد می گردد. بهتر است در صورت امکان از منشا گزش آگاه شوید تا در صورت احتیاج به فوریت های پزشکی، هرچه سریع تر اقدام کنید. بعلاوه از خاراندن محل نیش بپرهیزید؛ چون سبب تحریک موضع می گردد. از مراقبت های عمومی بعد از تمام گزیدگی ها می توان به استفاده از اسپری ها و ژل های موضعی مخصوص بعد از گزیدگی، پمادهای ضدحساسیت، استفاده از کمپرس آب سرد در محل گزیدگی اشاره نمود. در صورت خارش شدید، استفاده محتاطانه از قرص های ضدحساسیت برای آرامش بیشتر مفید است. اگر محل نیش خوردگی دچار خونریزی شد، حتما به پزشک مراجعه کنید.

مسمویت غذایی

مسمومیت غذایی از بیماری های رایج در سفر است که غالبا در اثر مصرف غذا یا آب آشامیدنی آلوده به ویروس و باکتری ایجاد می گردد. اگر در طول سفر با کم خوابی، مسافت طولانی و شرایط آب وهوایی نامساعد روبه رو شوید، مقاومت بدن به علت خستگی کاهش پیدا می نماید. در این شرایط، صرف غذاهای آلوده، خام یا مانده، به راحتی سبب ایجاد مسمومیت غذایی می گردد.

تهوع، استفراغ، اسهال و تب از علائم ابتلا به مسمومیت غذایی است. راه پیشگیری از ایجاد مسمومیت غذایی، توجه و دقت کافی به انتخاب تغذیه در سفر است. رعایت بهداشت، شستن مکرر دست ها در طول سفر، توجه به تاریخ انقضای مواد خوراکی، دوری از غذای مانده و پرهیز از صرف غذا در رستوران های بین راهی یا نزد فروشنده های دوره گرد، به پیشگیری از مسمومیت غذایی یاری می نماید.

در صورت بروز علائم مسمومیت، علاوه بر استراحت و دوری از فعالیت های جسمی، برای کاهش تب می توانید از بعضی مسکن های خفیف بهره ببرید؛ اما از مصرف خودسرانه داروهای ضداسهال یا ضدتهوع خودداری و در اولین فرصت به پزشک مراجعه کنید؛ چراکه در بعضی موارد ممکن است احتیاج به تخلیه دستگاه گوارش باشد.

یبوست

ابتلا به یبوست از مسائل شایعی است که افراد در طول سفر با آن روبرو می شوند. این بیماری معمولا به علت کم آبی بدن و عدم استفاده از فیبر کافی در طول روز ایجاد می گردد و راه های پیشگیری از آن بسیار آسان است. نوشیدن آب کافی و استفاده از فیبر، به ویژه سالاد و سبزیجات در طول روز، یاری زیادی به برطرف یبوست می نماید. نان سبوس دار، انجیر و کیوی، از خوراکی هایی هستند که در پیشگیری و درمان یبوست موثر هستند.

اگر در طول سفر گرفتار یبوست شدید، نگران نشوید. در صورتی که این مشکل ناشی از بیماری های زمینه ای دیگر نباشد و در زندگی روزمره خود تا پیش از سفر، دچار یبوست نبوده اید، مصرف آب و مایعات کافی، استفاده از فیبرها و کمی پیاده روی، شما را به شرایط عادی بازمی گرداند.

اسهال و دل پیچه

اسهال از بیماری هایی است که در اثر عدم رعایت بهداشت در سفر ایجاد می گردد. در بسیاری از موارد، اسهال به خودی خود بیماری نیست و در اثر ابتلا به بیماری هایی مانند مسمومیت غذایی یا عفونت در بدن، به وجود بیاید.

ابتلا به اسهال در طول سفر، فرد را با مسائل بسیاری روبرو می نماید. حالت تهوع، بی قراری و نفخ شکم، از علائم اسهال و دل پیچه در مسافرت است و حدود سه تا هفت روز طول می کشد.

رعایت بهداشت فردی مهم ترین راه پیشگیری از بیماری اسهال است. اگر با وجود رعایت بهداشت، باز هم به این بیماری مبتلا شدید، مصرف مایعات فراوان اولین و مهم ترین راه مقابله با آن است. در صورت تداوم این بیماری، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

حساسیت

حساسیت یا آلرژی نوعی بیماری است که نشان از سیستم ایمنی حساس فرد دارد. عامل ایجاد حساسیت در افراد مختلف گوناگون است و با علائم مختلفی نیز همراه است. عطسه، سرخی پوست و قرمزی چشم نمونه هایی رایج از این علائم است.

اگر سابقه آلرژی دارید و عامل ایجاد حساسیت خود را می شماسید، از قرارگیری در شرایط و موقعیت آلرژیک خودداری کنید. همراه داشتن قرص آنتی هیستامین برای پیشگیری از آلرژی برای کسانی که سابقه دارند، یک ضرورت است. اگر به جایی سفر می کنید که آب وهوای آن با شرایط آب وهوایی محل زندگی شما یکی نیست، حتما پیش از سفر، خود را آماده کنید.

اگر به طبیعت می روید، از لباس های پوشیده بهره ببرید تا دچار حساسیت به نور آفتاب یا بعضی گیاهان نشوید. همراه داشتن ماسک و مواد دفع حشرات از ضرورت های پیشگیری از حساسیت است. آلرژی جزو بیماری های خطرناک و استرس زا نیست و به علت طیف گسترده و تنوع، درمان خاصی برای آن وجود ندارد. پیشگیری و همراه داشتن داروهای ضدحساسیت را اولویت کار خود قرار دهید تا سفری دلچسب را تجربه کنید.

سرماخوردگی و سرفه

سفر به منطقه ها سردسیر یا روبروه با آب وهوای خنک، ممکن است شما را مبتلا به سرماخوردگی و سرفه کند. سرفه یکی از عوارض ابتلا به سرماخوردگی است که فرد را در طول سفر اذیت می نماید. اولین و برترین راه پیشگیری از سرماخوردگی، پوشاندن بدن از سرما و نوشیدن مایعات گرم است. همواره در سفر آب کافی بنوشید؛ زیرا کمبود آب، بدن فرد را مستعد سرماخوردگی می نماید.

آنفولانزا یکی از بیماری هایی است که علائم آن مشابه سرماخوردگی است و عموما از یک بیمار به دیگران سرایت می نماید. در سفرهای خود علاوه بر نوشیدن آب، مصرف ویتامین C، می توان به شستن دست ها، استفاده از ضدعفونی نماینده ها، پوشیدن ماسک و پوشاندن دهان و بینی هنگام سرفه و عطسه به عنوان راه های پیشگیری و درمان سرماخوردگی است.

در صورت ابتلا به سرماخوردگی، از مصرف خودسرانه انواع داروها بپرهیزید و تنها از مسکن های خفیف برای استراحت بهتر بهره ببرید. تماس فیزیکی خود با دیگران را به حداقل برسانید و تا سپری شدن طول مدت درمان، استراحت کنید.

آسیب مفصلی و عضلانی

آسیب مفصلی و عضلانی جزو بیماری هایی است که در سفرهای طبیعت گردی به ویژه کوهنوردی رخ می دهد. هنگام پیاده روی در محیط های ناهموار، ممکن است مفاصل یا عضلات شما دچار مشکل شوند. مهم ترین آسیب های مفصلی در سفر، پیچ خوردگی مچ پا و کشیدگی آن است. گاهی پیچ خوردگی پا، سبب ایجاد کشش یا پارگی تاندون ها و رباط های مچ پا می گردد.

تمرین و آمادگی پیش از سفر، دقت هنگام پیمودن مسیرهای ناهموار و استفاده از کفش های مناسب، به پیشگیری از آسیب های مفصلی و عضلانی یاری می نماید؛ اما گاهی با وجود پیشگیری، آسیب هایی برای افراد رخ می دهد. هر نوع تمرین که با گرم کردن ملایم شروع گردد، از آسیب به جسم پیشگیری می نماید؛ زیرا گرما سبب افزایش جریان خون، افزایش دامنه حرکت عضلات و کاهش آسیب می گردد.

در صورت آسیب دیدگی، درد و کبودی را جدی بگیرید؛ چراکه مهم ترین علامت در ایجاد آسیب عضلانی و مفصلی است؛ استراحت کنید و از کمپرس سرد بهره ببرید؛ اگر دردتان بهبود نیافت یا کبودی ها افزایش یافت، حتما به مطب پزشک بروید.

آفتاب سوختگی

تابستان جزو فصل های پرگردشگر و شلوغ سال است. فعالیت های ساحلی و آبی در تابستان به اوج خود می رسد و بیشترین آفتاب سوختگی ها در این زمان از سال رخ می دهند؛ هرچند این تصور اشتباه است که این عارضه در دیگر فصل های سال بروز نمی نماید. هنگامی که هوا ابری است، اگرچه خبری از تابش خورشید نیست، اشعه ماورای بنفش به آسیب رساندن به پوست ادامه می دهد. در فصل زمستان و منطقه ها برفی نیز انعکاس نور از روی برف ها موجب آفتاب سوختگی مضاعف می گردد. از این رو، پوشاندن بدن، استفاده از کرم های ضدآفتاب، همراه داشتن کلاه های بزرگ و قرارگیری در سایه را می توان راه های همیشگی محافظت از پوست بدن و صورت در برابر این عارضه است.

گاهی با وجود تمام پیشگیری ها، باز هم ممکن است عارضه آفتاب سوختگی رخ دهد؛ در این صورت، آب رسانی مداوم به بدن و موضع سوختگی با استفاده از نوشیدن مایعات فراوان به ویژه آب، تماس پارچه مرطوب با پوست و دوش آب سرد، از مهم ترین درمان ها به شمار می رود. علاوه بر این، از تحریک بیشتر پوست در ناحیه آفتاب سوخته بپرهیزید؛ برای این منظور می توانید از پماد های سوختگی یا لوسیون های ضدالتهاب روی موضع بهره ببرید و با پوشیدن لباس های نخی و گشاد، تماس پوست با پارچه را به حداقل برسانید.

سرمازدگی

سرمازدگی از بیماری هایی است که گردشگران را در فصل های سرد درگیر می نماید. سرمازدگی معمولا قابل درمان است؛ اما اگر دمای بدن فرد به 34 تا 26 درجه سانتی گراد برسد، شانس بهبودی کم می گردد.

لرز، اولین واکنش دفاعی است که بدن در هنگام سرمازدگی از خود بروز می دهد. بدن به طور اتوماتیک کوشش می نماید تا با استفاده از عضلات، حرارت بیشتری فراوری کند و دمای درونی را ثابت نگه دارد. اگر آسیب سرما زیاد باشد، دمای بدن کاهش بیشتری پیدا می نماید و واکنش دفاعی مختل می گردد. در این صورت، فرد سرمازده دچار گیجی می گردد و قدرت قضاوت و تصمیم گیری خود را از دست می دهد. کاهش هوشیاری، از دست دادن هماهنگی حرکت های بدن، مشکل در تکلم و انقباض عضلانی از علائم سرمازدگی است.

علاوه بر کاهش دمای عمومی، یکی از عوارض شایع، سرمازدگی یک عضو یا اعضای معین از بدن است که اغلب در بینی، گوش ها یا سر انگشتان دست و پا رخ می دهد و با درد در ناحیه همراه است. اگر یکی از عضوهای بدن سرمازده شد، نباید عضو یخ زده را ماساژ دهید؛ زیرا ممکن است به عضو یخ زده آسیب برسد. گرم کردن عضو سرمازده با بخار دهان نیز یکی دیگر از اشتباهات رایج در رویارویی با سرمازدگی است، چراکه بخار موجب مرطوب شدن پوست یا پوشش آن می گردد و بعد از چندثانیه، سرمای بیشتر را با خود به همراه دارد.در صورت سرمازدگی انگشتان پا، روی آن ها راه نروید.

برای گرم کردن عضو یخ زده، ابتدایی ترین کار پوشاندن آن با پوششی گرم است. استفاده از منابع حرارتی مانند کیسه های گرمایی مسافرتی در جهت افزایش دمای عضو موردنظر بسیار موثر است. در صورت امکان می توانید ناحیه سرمازده را 20 دقیقه در آب 35 درجه قرار دهید و پس از خشک کردن، داخل یک حفاظ مانند دستکش، جوراب یا کیسه خواب بگذارید تا گرم گردد. استفاده از قرص مسکن در این شرایط برای جلوگیری از درد مناسب است. در صورت آسیب پوستی شدید به عضو سرمادیده، آن را با باندهای تمیز ببندید تا بعد از یک هفته، تاول های آن از بین بروند و پوست به تدریج بهبود یابد.

دریازدگی

دریازدگی در اثر عدم تطابق سلول های احساسی مغز انسان شکل می گیرد که وظیفه حفظ تعادل بدن را دارند. وقتی به درون کشتی یا قایق می روید، به علت تکان های کشتی، مایع داخلی گوش میانی جابه جا می شوند. هنگام جابه جایی مایع گوش، پیغام های مختلفی از شرایط نامتعادل فرد به مغز او فرستاده می گردد.

حالت تهوع و به هم ریختگی معده، سرخی بدن و تعریق، سستی و ضعف، خواب آلودگی، خشکی دهان، سردرد و سرگیجه از علائم دریازدگی محسوب می شوند. مصرف داروهای ضد دریازدگی، استفاده از نوشیدنی های انرژی زا و میوه، پوشیدن لباس های سبک، مصرف غذاهای نشاسته دار، نگاه به دوردست، بستن چشم ها، پرهیز از مطالعه، خواب کافی و مصرف مواد شیرین، جزو راه های پیشگیری و درمان دریازدگی است.

اگر در سفر به هر یک از بیماری های بالا دچار شده اید، تجربه خود را با کاربران خبرنگاران به اشتراک بگذارید.

پرسش های متداول

بیماری های شایع در سفر کدامند؟

از بیماری های شایع در سفر می توان به بیماری حرکت، بیماری های عفونی، گرمازدگی، سردرد، گزیدگی حشرات، مسمویت غذایی، یبوست، اسهال و دل پیچه، حساسیت، سرماخوردگی و سرفه، آسیب مفصلی و عضلانی، آفتاب سوختگی، سرمازدگی و دریازدگی اشاره نمود.

شایع ترین بیماری های رایج در سفر کدامند؟

تهوع و اسهال

آیا آفتاب سوختگی فقط در تابستان اتفاق می افتد؟

خیر.

اولین اقدام در سرمازدگی چیست؟

برای گرم کردن عضو یخ زده، ابتدایی ترین کار پوشاندن آن با پوششی گرم است.