آرتیت روماتویید - هدا بلاگ

آرتیت روماتویید

نام بیماری به انگلیسی: Arthritis rheumatoid

اطلاعات اولیه

شرح بیماری

آرتیت روماتویید عبارت است از یک بیماری طولانی مدت که طی آن مفصل به همراه عضلات ، غشاهای پوشاننده و غضروف متأثر می شوند. گاهی چشم و رگ های خونی هم درگیر می شوند. این بیماری سه برابر در زنان شایع تر است و معمولاً بین سنین 60-20 سالگی رخ می دهد. حداکثر بروز آن در سنین 40-35 سالگی است .

علایم شایع

شروع آهسته یا ناگهانی :

قرمزی ، درد، گرمی و درد به همگام لمس در یک یا تمام مفاصل فعال در دست ، مچ دست ، آرنج ، شانه ، پا، و مچ پا

خشکی صبحگاهی

تب پایین

وجود برآمدگی هایی زیر پوست (گاهی )

علل

ناشناخته است ، ولی این بیماری احتمالاً منشاِء خودایمنی دارد.

عوامل افزایش دهندة خطر

سابقة خانوادگی آرتریت روماتوئید یا سایر بیماریهای خودایمن

عوامل ژنتیک ، مثل نقص در دستگاه خودایمنی

زنان در سنین 50-20 سالگی

استرس عاطفی می تواند باعث شعله ور شدن بیماری شود

پیشگیری

هیچ روش خاصی برای پیشگیری وجود ندارد

عواقب مورد انتظار

بیماری ممکن است خفیف یا شدید باشد و این بیماری در حال حاضر قابل علاج نیست ، اما با تشخیص زودهنگام ، می توان درد بیمار را تخفیف داد، از بروز ناتوانی و معلولیت جلوگیری به عمل آورد، و عمر طبیعی توأم با فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری را برای بیمار به ارمغان آورد.

با درمان محافظه کارانه ، علایم در 75% بیماران در عرض یک سال بهبود می یابند. اما حدود 10%-5% بیماران ، علی رغم درمان ، نهایتاً معلولیت پیدا خواهند نمود.

عوارض احتمالی

اختلال بینایی

تغییر شکل مفصل به طور دایمی و از کارافتادگی بیمار

داروهای مورد استفاده در درمان می توانند عوارضی به همراه داشته باشند، مثل مسائل در معده ، و مسائل ناشی از استفادة طولانی مدت از استریید.

کم خونی میانه

درمان

اصول کلی

انجام آزمایش خون برای بررسی وجود عامل روماتویید

استفاده از آتل به هنگام خواب می تواند در حمایت و حفاظت از مفصل دچار بیماری کمک کننده باشد.

استفاده از دستکش در شب برای حفظ گرما

تخفیف درد با گرما مثلاً استفاده از حوله آب داغ ، لامپ تولید کنندة ، یا استخر آب گرم

اگر تشک سفت ندارید، یک تختة ضخیم چندلا زیر تشک خود قرار دهید.

به فکر نقل مکان به آب و هوای خشک باشید. هوای مرطوب علایم را بدتر می کند.

داروها

داروهای ضد التهاب غیراستروییدی ، از جمله آسپیرین و سایر سالیسیلات ها؛ ترکیبات طلا؛ داروهای سرکوب کنندة ایمنی

داروهای کورتیزونی معمولاً درد را به طور سریع و مؤثر برای مدت کوتاهی برطرف می کنند، اما در استفاده طولانی مدت ، کمتر اثر بخش هستند. این داروها نمی توانند از تخریب پیش روندة مفصل جلوگیری کنند، و گاهی اثرات جانبی زیانباری به بار می آورند. توجه داشته باشید که تزریق کورتیزون به داخل مفصل هم درد را فقط به طور موقتی بهبود می بخشد.

فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری

تا زمانی که تب و سایر علایم شعله ور شدن بیماری ناپدید نگشته اند، در رختخواب به استراحت بپردازید، مگر برای رفتن به توالت

پس از آن فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری خود را از سر بگیرید ، اما در طی روز اوقاتی را برای استراحت اختصاص دهید. هر شب حداقل 12-10 ساعت بخوابید. خود را زیاده از حد خسته نکنید.

به هنگام ایستادن ، راه رفتن ، و نشستن ، بدن خود را راست نگاه دارید.

حتی المقدور به طور فعال ورزش کنید تا قدرت عضلانی و حرکت مفصل تا حد امکان حفظ شود. شدت فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری را به تدریج به حد توصیه شده برسانید. ورزش در استخر آب گرم برای خشکی مفاصل خوب است .

مفصل معلول شده را باید به طور غیر فعال (بدون استفاده از عضلات حرکت دهندة آن مفصل ) حرکت داد تا بدین وسیله از انقباض دایمی و جمع شدگی عضلات جلوگیری شود.

رژیم غذایی

یکی رژیم غذایی عادی و متعادل داشته باشید. از روی آوردن به رژیم های مد روز برای آرتریت ، که اتفاقاً زیاد هم هستند، خودداری کنید. اگر چاق هستید وزن خود را کم کنید. چاقی باعث وارد آمدن فشار به مفصل می شود.

درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟

اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان علایم آرتریت روماتویید را دارید.

اگر یکی از موارد زیر هنگام درمان رخ دهد: ـ تب عارض شود، یا علایم در مفاصلی که قبلاً درگیر نبوده اند پدیدار شوند. ـ اگر دچار علایم تازه و غیر قابل کنترل شده اید. توجه داشته باشید که داروهای مورد استفاده در درمان ممکن است اثرات جانبی به همراه داشته باشند.

منبع:www.irteb.com

منبع: راسخون