برترین مکان های دیدنی در ولز: سرزمین افسانه ها، طبیعت بکر و فرهنگ غنی - هدا بلاگ

برای دریافت مشاوره و خدمات تخصصی گردشگری و سفر به سراسر دنیا با iranian travel agency toronto مجری مستقیم تورهای مسافرتی و گردشگری همراه باشید.

ولز با سایر بخش های بریتانیا تاریخ مشترک بسیاری دارد اما زیبایی ها و چشم اندازهای آن باعث شده تا آن را به عنوان مقصدی منحصر به فرد معرفی نمود. برای بازدیدنمایندگانی که برای اولین بار به ولز وارد می شوند واضح ترین تفاوت میان این بخش و سایر سرزمین های انگلستان زبان ولزی می باشد. در حالی که اغلب افراد و گردشگر ها نیز به زبان انگلیسی صحبت می نمایند، می توان در این منطقه چند عبارت از قدیمی ترین زبان های اروپا را یاد گرفت. علاوه بر فرهنگ سلتیک، کشور ولز دارای تعداد زیادی از قلعه ها می باشد. کوه ها، دره ها و خطوط ساحلی چشم انداز ای زیبا و دلربا را به وجود آورده که باعث می گردد تا جاذبه های دیدنی ولز را از نزدیک احساس نمایید.

های روی وی | Hay-on-Wye

این یک شهر کوچک بر روی رودخانه وی (Wye) می باشد که به مرز انگلستان بسیار نزدیک بوده و از طرفی درون مرز پارک ملی برکون بیکون (Brecon Beacons) قرار گرفته است. کتابخانه ملی این شهر بیش از 20 کتابفروشی را در خود جای داده است. این شهر که از جمله جاذبه های دیدنی ولز به شمار می رود احتمالا معروفیت خود را به علت برگزاری سالانه جشنواره Hay به دست آورده است. این جشنواره به وسیله روزنامه مشهور به نام گاردین حمایت می گردد. این رویداد در سال 1988 شروع به کار نموده و امروزه 80 هزار نفر را سالانه برای بحث در خصوص هنر، نویسندگان فیلسوفان و هنرمندان به این منطقه می کشاند.

کلیسای جامع سنت دیوید | St. Davids Cathedral

این کلیسا در شهری به نام سنت دیوید و در منطقه پمبروک شایر واقع شده است. این کلیسا نمونه ای از مهماری مذهبی در قرون وسطی می باشد. حاکم ولز که سنت ویوید نام داشت یک کلیسای کاتولیک را در طول قرن ششم میلادی در سایت اصلی بنا نمود. ساخت و ساز این کلیسای جامع موجود در دهه 1180 میلادی با استفاده از ماسه سنگ شروع شد. در حال حاضر بخشی از آثار به جا مانده از کلیسای ولز و کلیسای نورمن و بخشی از گنجینه های آنان در اینجا نگهداری می گردد. از جمله آن ها می توان به چوبه های 800 ساله اسقف اعظم که با طلاکاری تزیین شده بود، بعلاوه جام نقره قرن سیزدهمی و یک نسخه از کتاب مقدس ولز مربوط به سال 1620 اشاره نمود.

کاردیف | Cardiff

کاردیف در گوشه جنوب شرقی ولز قرار گرفته و در سال 1955 به عنوان مرکز این کشور انتخاب شد. پس از آن تعدادی پروژه برای بهبود این شهر بندری باستانی شروع شد. استادیوم ورزشی هزاره با 74200 جایگاه و بعلاوه مرکز هزاره آینده برای هنرهای نمایشی بوده که در حال حاضر در قلعه کاردیف قرار گرفته و به عنوان جاذبه های دیدنی ولز شناخته می گردد. این قلعه قرن یازدهمی مقدمه ای عالی از تاریخ ولز را به بازدیدکنندگان ارائه می نماید و در صورت صعود به بخش های بالایی آن می توانید منظرهی خیره کننده از شهر و حومه های آن را مشاهده نمایید. موزه ملی کاردیف نیز با نمایشگاه هایی از طلا و سفالگری و جواهرات منحصر به فرد خود، قدمتی از دوران برنز داشته که جذابیت خاص خود را ارائه می نماید.

کنوی | Conwy

شهر باستانی کنوی با تاریخی بسیار غنی در شمال و در نزدیکی جنگل های اسنودونیا قرار گرفته و از جاذبه های دیدنی ولز می باشد. قلعه کنوی که با سنگ های تیره ساخته شده در منظره شهر کاملا قابل توجه است. این قلعه در دهه 1280 به وسیله ادوارد اول ساخته شده و دیواره ها و هشت برج آن به صورتی با ابهت به جای مانده است. از سوی دیگر منظره جنگل ها به بازدیدکنندگان این اجازه را می دهد تا بتوانند ساختار قلعه را در اطراف یک شهر قرون وسطایی به خوبی مشاهده کنند. علاوه بر این کلیسای سنت مارین نیز که با معماری بیزانس در قرن پانزدهم ساخته شده است نیز در این منطقه ارزش بازدید را دارد.

ساحل پمبروک شایر | Pembrokeshire Coast

تنها پارک ملی ساحلی ولز، منطقه پمبروک شایر بوده که شامل شبه جزیره ای در جنوب غربی کشور و جزایر دریایی آن است. این پارک ملی هر ساله بیش از 4 میلیون بازدیدکننده را به سوی خود جلب نموده و بیشتر به عنوان جهت ساحلی پمبروک شایر شناخته می گردد. زیرا باد با سرعتی معادل 300 کیلومتر در ساعت در میان صخره های ناحیه ساحلی می پیچد. معروفیت این منطقه به علت حیات وحش آن می باشد. فوک ها بر روی سنگ ها قرار گرفته و صدها گونه پرنده در این اطراف در حال پرواز خواهند بود. علاوه بر این می توان از گشت و گذار در این منطقه و یا بادبادک بازی لذت برده و نیز از روستاهای ماهیگیری و قلعه های اطراف نیز بازدید کرد.

لندودنو | Llandudno

لندودنو بین نواحی سنگ آهکی اورم بزرگ (Orme) و کوچک در شمال ولز قرار گرفته است. لندودنو بیشترین مقدار رفت و آمد ساحلی را داشته و قطعا یکی از جاذبه های دیدنی ولز خواهد بود. این ناحیه در دهه 1950 به وسیله خانواده ای ثروتمند ساخته شده و اینجا دارای تمام ویژگی هایی است که ویکتوریای ثروتمند در یک سفر تابستانی در پی آن بوده است. در امتداد خط ساحلی شمالی می توان به وسیله اسکله در حدود 700 متر درون خلیج پیش روی نمود. در سال 1902 تراموای اورم که می توانست 200 متر به بخش های بالایی این منطقه صعود کند راه اندازی شد. البته که بازدیدکنندگان می بایست کلاه های ایمنی خود را در هنگام عبور از معدن قدیمی مس نگه دارند.

اسنودونیا | Snowdonia

کوه های پارک ملی اسنودونیا در شمال، یکی از محبوب ترین مکان ها و جاذبه های دیدنی ولز می باشد. تعداد کمی از قله های اسنودونیا ارتفاعی به مقدار 900 متر داشته اما دامنه های آن با شیب تند حسی متفاوت را به نمایش می گذارد. این تپه ها بعلاوه فضایی خیره کننده از دریاچه ها، رودخانه ها، معادن و روستاها را ارائه می نماید. پیاده روی از جمله فعالیت های محبوب در اسنودونیا بوده و پارک ملی نیز در آنجا قرار گرفته است. تله کابین در این منطقه بازدیدکنندگان را به بالای اسنودونیا برده و نام پارک و قله نیز همین می باشد.

ولز یک کشور بوده که بخشی از انگلستان جزیره بریتانیا می باشد. ولز در سال 2011 بیش از 3 میلیون نفر جمعیت داشته و تمام مساحت آن بیش از 20 هزار کیلومتر مربع می باشد. این کشور بعلاوه دارای بیش از 2700 کیلومتر خط ساحلی بوده که عمدتا نیز کوهستانی هستند. علاوه بر این دارای آب و هوایی معتدل و متغیر دریایی می باشد.

نکات تکمیلی:

1. زبان ولزی: میراث زنده فرهنگی زبان ولزی، یکی از قدیمی‌ترین زبان‌های زنده اروپا، نقش مهمی در هویت فرهنگی ولز ایفا می‌کند. با وجود تسلط زبان انگلیسی، حدود 30% از جمعیت ولز به این زبان صحبت می‌کنند. دولت ولز با اجرای برنامه‌های آموزشی گسترده، در تلاش است تا سال 2050، تعداد گویشوران این زبان را به یک میلیون نفر افزایش دهد.
2. موسیقی و آواز: روح ملت ولز موسیقی، بخش جدایی‌ناپذیر فرهنگ ولزی است. آوازخوانی گروهی، به ویژه در کُرهای مردانه، سنتی دیرینه در این کشور محسوب می‌شود. جشنواره سالانه "Eisteddfod" که قدمت آن به قرن 12 میلادی بازمی‌گردد، بزرگ‌ترین رویداد فرهنگی و هنری ولز است که در آن، هنرمندان در رشته‌های مختلف از جمله موسیقی، شعر و رقص به رقابت می‌پردازند.
3. افسانه‌ها و اساطیر ولزی ولز سرزمین افسانه‌ها و اساطیر است. داستان‌های شاه آرتور و شوالیه‌های میزگرد، ریشه در فرهنگ ولزی دارند. "مابینوگیون"، مجموعه‌ای از داستان‌های کهن ولزی، یکی از قدیمی‌ترین آثار ادبی اروپا محسوب می‌شود که تأثیر عمیقی بر ادبیات این سرزمین گذاشته است.
4. پارک ملی برکون بیکونز: بهشت طبیعت‌گردان پارک ملی برکون بیکونز، با مساحتی حدود 1344 کیلومتر مربع، یکی از سه پارک ملی ولز است. این منطقه با کوه‌های سر به فلک کشیده، آبشارهای خروشان و غارهای پنهان، مقصدی محبوب برای کوهنوردان و طبیعت‌گردان است. قله پن ی فن، با ارتفاع 886 متر، بلندترین نقطه جنوب ولز و بریتانیا محسوب می‌شود.
5. صنایع دستی ولزی: هنر و مهارت صنایع دستی ولز، بازتابی از تاریخ و فرهنگ غنی این سرزمین است. بافت پارچه‌های پشمی، به ویژه طرح معروف "ولش تپستری"، از قرن‌ها پیش رواج داشته است. سفالگری، حکاکی روی چوب و ساخت جواهرات با استفاده از سنگ‌های معدنی محلی، از دیگر هنرهای سنتی ولز هستند که امروزه نیز رونق دارند.
6. غذاهای سنتی ولزی: طعم‌هایی فراموش نشدنی آشپزی ولزی، ترکیبی از سادگی و طعم‌های غنی است. "Cawl"، نوعی سوپ گوشت و سبزیجات، غذای ملی ولز محسوب می‌شود. "Welsh Rarebit"، نان تست شده با پنیر ذوب شده و ادویه‌جات، و "Bara Brith"، نان میوه‌ای سنتی، از دیگر خوراکی‌های محبوب ولزی هستند. صنعت تولید پنیر در ولز نیز بسیار پیشرفته است و پنیرهای ولزی شهرت جهانی دارند.
7. صنعت معدن: میراثی از دوران صنعتی صنعت معدن، به ویژه استخراج زغال‌سنگ، نقش مهمی در تاریخ اقتصادی و اجتماعی ولز داشته است. اگرچه امروزه بیشتر معادن تعطیل شده‌اند، اما میراث این دوران در موزه‌ها و سایت‌های تاریخی حفظ شده است. موزه ملی معدن زغال‌سنگ در بلاینافون، تجربه‌ای منحصر به فرد از زندگی معدنچیان را برای بازدیدکنندگان فراهم می‌کند.
8. ورزش در ولز: از راگبی تا فوتبال ورزش، بخش مهمی از فرهنگ ولزی است. راگبی، محبوب‌ترین ورزش در ولز محسوب می‌شود و تیم ملی راگبی این کشور، یکی از قدرت‌های جهانی در این رشته است. فوتبال نیز طرفداران زیادی دارد و در سال‌های اخیر، تیم ملی فوتبال ولز موفقیت‌های چشمگیری کسب کرده است. گلف، کریکت و ورزش‌های آبی نیز در ولز رواج دارند.
9. فستیوال‌های ولزی: جشن فرهنگ و هنر ولز میزبان فستیوال‌های متعددی است که فرهنگ غنی این سرزمین را به نمایش می‌گذارند. علاوه بر جشنواره Hay که در متن اصلی ذکر شده، فستیوال بین‌المللی فیلم کاردیف، جشنواره موسیقی Green Man و فستیوال غذای آبریستویت از رویدادهای مهم فرهنگی ولز هستند که هر ساله گردشگران زیادی را جذب می‌کنند.
10. اقتصاد مدرن ولز: از سنت به نوآوری اگرچه ولز با میراث صنعتی خود شناخته می‌شود، اما اقتصاد این کشور در حال گذار به سمت صنایع خدماتی و فناوری است. کاردیف، پایتخت ولز، به عنوان یک مرکز مالی و فناوری در حال رشد است. صنعت گردشگری نیز نقش مهمی در اقتصاد ولز ایفا می‌کند و دولت سرمایه‌گذاری‌های زیادی در این بخش انجام داده است.

سخن پایانی

ولز، با ترکیبی منحصر به فرد از تاریخ کهن، فرهنگ غنی و چشم‌اندازهای طبیعی خیره‌کننده، مقصدی جذاب برای گردشگران از سراسر جهان است. این سرزمین افسانه‌ای، با حفظ سنت‌های دیرینه خود و در عین حال پذیرش نوآوری و پیشرفت، الگویی از تعادل میان گذشته و آینده را به نمایش می‌گذارد. سفر به ولز، نه تنها فرصتی برای کشف زیبایی‌های طبیعی و تاریخی، بلکه تجربه‌ای برای آشنایی با مردمی مهمان‌نواز و فرهنگی پویا است که قطعاً خاطره‌ای ماندگار برای هر بازدیدکننده‌ای رقم خواهد زد.