شرق: فاجعه متروپل آبادان با بگیر و ببند درست نمی شود
به گزارش هدا بلاگ، سیامک رحمانی در روزنامه شرق نوشت: پس از فاجعه متروپل آبادان، یکی از اتفاقات قابل پیش بینی همین بود که رئیس جمهور دستور شناسایی و مقاوم سازی بنا های ناایمن را بدهند؛ اتفاقی قابل پیش بینی و چنان تکراری که بعید است کسی جدی اش بگیرد؛ همان طور که پس از آتش سوزی پلاسکو وعده های پر آب و تابی داده شد و اوضاع همین است که می بینیم. در پی این دستورات و ادعاها، آنچه رخ خواهد داد، مثل موارد مشابه، تشکیل قرارگاه ها و کمیته های اضطراری، گرفتن بودجه های بزرگ، مدتی سروصدا و چند روز بعد هم فراموشی است.
همه می دانیم با این دل آشوبه های مقطعی، اتفاقی رخ نخواهد داد و نه ایمن سازی ساختمان ها و نه اصلاحات دیگر جدی گرفته نخواهد شد. دلایلش هم به مقدار همان دستورات، تکراری و نخ نماست. ساختاری که اجازه می دهد ساختمان متروپل در این همه سال و با این همه تذکر تا آن ارتفاع بالا برود، با دستگیری چند نفر و با بگیر و ببند به صراط مستقیم هدایت نمی شود. سیستمی فسادخیز نه مقابل قوانین قدیمی و تازه سر خم می کند، نه به خشم و عتاب مسئولان اهمیتی می دهد اگر نیت و اراده جدی وجود نداشته باشد. اراده ای که شاهدش نیستیم؛ چراکه اگر وجود داشت، امروز آمار ها از صد ها و هزاران ساختمان ناایمن در تهران حکایت نمی کرد.
اراده اگر بود، برج های تهران روی گسل بنا نمی شدند، در شیراز هتل آسمان مقابل همه قد نمی کشید و اخبار از 135 متروپل در مشهد، صد ها متروپل در تبریز و ده هاهزار متروپل در دیگر شهر های کشور نمی گفت. این ها یک شبه ساخته نشده اند و یک شبه هم ناپدید نخواهند شد. تا وقتی که فساد در رگ و پی مدیریت کشور ریشه دوانده و نیتی برای اصلاح و قبل از آن برای پذیرش این بحران وجود نداشته باشد، آب از آب تکان نخواهد خورد.
چه کسی می خواهد مقابل این سیل بایستد؟ همین آبادان را نگاه کنید، از پایین تا بالا کمک کرده اند تا فاجعه شکل بگیرد؛ از بساز و بفروش تا شهرداری و این نهاد و آن ارگان، از مجری تا نهاد نظارتی. اگر بخواهید تا تهش بروید، باید بپرسید چه کسی تا امروز بر این نهادها، بر این ادارات و شورا ها و منطقه ها آزاد اشراف داشته و چه ارتباطات پنهانی وجود داشته است؟ آن سفارش ها را چه کسی کرده و مهر ها و امضا های طلایی را چه کسی پای مجوز های مرگ بار انداخته؟
آقای رئیسی هم البته می دانند که این حکم کردن ها برای انجام وظیفه و از سر ناچاری است؛ اگرنه در یک سال گذشته تمام دستورات فوری و انقلابی که داده اند به کجا رسیده؟ به یکی از آن ها عمل شده بود، امروز ایران کشور دیگری بود. آقای رئیسی قاعدتا متوجه شده اند که کاری از دست کسی برنمی آید. حتی ساخت و ساز ناامن و غیرمجاز را هم نمی شود سامان داد، چه برسد به فرونشست زمین و بحران آب و شرایط اسفناک اقتصادی.
منبع: فرارو