مروری بر پروژه های شکست خورده مایکروسافت - هدا بلاگ

بی تردید مایکروسافت نقش بی بدیلی در ورود بسیاری از ما در پی دیجیتال و آشنایی میلیون ها انسان با رایانه های شخصی یا همان پی سی ها داشته است.

در حال حاضر، بیش از یک میلیارد نفر در سراسر جهان از ویندوز، سیستم عاملی که به وسیله این شرکت طراحی شده، استفاده می نمایند. افزون بر ویندوز، مایکروسافت و برند زیرمجموعه آن یعنی ایکس باکس به مانند نیرومحرکه برای پیشرفت صنعت بازی بودند.

این شرکت بعلاوه محصولات دیگری مانند آفیس را عرضه نموده این روز ها به عنوان محبوب ترین و پرکاربردترین ابزار کلاس خود شناخته می گردد. البته نباید از اینترنت اکسپلورر گذشت که اگرچه اخیرا بازنشست شده و به تاریخ پیوسته، اما در مقطعی دروازه ورود 95 درصد از کاربران آنلاین به اینترنت بوده است.

بنابراین، تاثیر مایکروسافت بر زندگی ما انسان ها غیرقابل انکار است. با این حال، این شرکت بسیار پیروز و غنی از محصولات و ابزار های کاربردی، در مقاطعی با شکست هایی روبرو بوده که در ادامه قصد داریم نگاهی بیندازیم به تجربه های ناپیروز اهالی ردموند در سال های فعالیت این شرکت.

در روزی که مایکروسافت از دستبند هوشمند بند (Band) رونمایی کرد، بسیاری از کارشناسان، آینده روشنی را برای آن متصور بودند. اما زمانی که این شرکت، نسل دوم این محصول را بدون رفع معایب و در نظر گرفتن گلایه های کاربران، عرضه شد در واقع، این ردیاب تناسب اندام در سراشیبی سقوط و فراموش نهاده شد.

اگرچه این دستبند مملو از قابلیت های تناسب اندام و کارکرد های متنوع بود و با طور خاصی با گوشی های اندروید، آی او اس و ویندوزی سازگار بود، اما یکی از دلایلی که باعث به حاشیه راندن این محصول شد، راحت نبودن استفاده از آن بود.

بدین معنی که مدل نخست Band با انتقاد هایی ربران مبنی بر عدم راحتی کاربران در استفاده از این دستبند همراه شد. اما Band 2 با تغییری بسیار کم نسبت به نسخه قبلی عرضه شد و در اصل، این مشکل هرگز رفع نشد.

مسئله دیگری که در خصوص این دستبند بر سر زبان ها افتاد، مقاومت پایین دستبند در برابر ضربات و آسیب های احتمالی بود. علی رغم مجهز بودن به انواع ویژگی ها، دستبند تناسب اندام مایکروسافت در برابر ضربات بسیار آسیب پذیر بود.

اگرچه مایکروسافت در نسخه بعدی، از یک بند ضخیم تر و بادوام تر برا این محصول استفاده کرد، اما خبری از قابلیت ضد آب و یا ارتقای طول عمر باتری نبود. از طرفی دیگر، قیمت بالای این محصول نیز از دیگر نقاط ضعف آن بود و در نهایت، پس از دو سال، مایکروسافت فراوری Band را در سال 2016 متوقف کرد.

Bob یک محصول نرم افزاری با رابط گرافیکی مبتنی بر بازی بود که برای یاری به کاربران مبتدی رایانه طراحی شده بود. در این رابط کاربری، دستیار هایی شبیه به انسان، در اتاق هایی که اشیای موجود در آن با نرم افزار مرتبط هستند، راهنمایی هایی را به کاربر ارائه می دهند.

برای مثال، ساعت نشان دهنده تقویم بود و قلم و کاغذ نیز به پردازنده ها اشاره داشت. اما این رابط کاربری به علت نبود تخیل کافی، شخصیت های آزاردهنده و پیچیده بودن رابط کاربری به شدت مورد انتقاد نهاده شد. بعلاوه Bob در حوزه فروش نیز بسیار کم فروغ بود و تنها یک سال پس از عرضه متوقف شد.

حتی نامی زیبا، نمی تواند ویندوز Me را از لقب بدترین نسخه ویندوزی که تا به امروز عرضه شده، نجات دهد. مایکروسافت، ویندوز Me را در سال 2000 و در فاصله میان ویندوز 98 و ویندوز اکس پی عرضه کرد.

در ابتدا، دیدگاه ها نسبت به ویندوز Me متفاوت بود و چندین وب سایت به دیل سازگاری سخت افزاری و نرم افزاری بهبود یافته آن نسبت به ویندوز 2000، به تمجید از آن پرداختند. بعضی ها نیز از قابل اطمینان پذیری پایین آن انتقاد کردند.

در نهایت، از این نسخه به عنوان پلی بین نسخه های قدیمی و تازه ویندوز یاد شد و بسیاری از افراد قانع نشدند تا برای سیستم عاملی که عمر آن یک سال بود، پولی پرداخت نمایند. اگرچه این پروژه به شکست انجامید، اما ویندوز Me سرعت بوت را بهبود بهشید و چندین ویژگی نوآورانه را معرفی کرد که هنوز هم مورد استفاده قرار می گیرد.

از جمله این قابلیت ها می توان به محفاظت از سیستم فایل، به روزرسانی اتوماتیک، مووی میکر، هایبرنیت، اشتراک گذاری عکس، بازیابی سیستم و… اشاره نمود.

سرویس استریم و دانلود موزیک مایکروسافت زون نتونست در رقابت با آیپاد به توفیق چندانی دست یابد. درواقع، مایکروسافت زمانی زون را عرضه کرد که اپل با آیپاد توانست بازار را قبضه کند؛ هرچند زون با قابلیت های متنوع و تازهی قدم به این رقابت گذاشته بود.

با این حال، مایکروسافت زوم نتوانست مسئله ای را که کاربران با دستگاه اپل داشتند، رفع و از این فرصت استفاده کند. دستگاه استریم موزیک مایکروسافت، اما ویژگی های منحصربه فرد خود را داشت؛ این دستگاه قبل از آیپاد، به تراشه وای فای مجهز شد و به کاربران اجازه می داد تا موزیک ها را میان یکدیگر به اشتراک بگذارند.

مایکروسافت زون بعلاوه با قابلیت Zune Pass که یک سرویس اشتراکی با هزیه 15 دلار در ماه بود، توانست یک سروگردن بالاتر از رقبا قرار گیرد. Zune HD نیز یکی از اولین دستگاه های مجهز به صفحه نمایش اچ دی بود که به بازار یافت.

به هر حال، مایکروسافت زون دارای نقاط ضعفی هم بود که در کفه سنگین ترازو قرار می گرفت؛ بدین معنی که از لحاظ حجم و ابعاد، بزرگ تر از آیپاد اپل بود، برنامه ها و زیست بوم لوازم جانبی یکسانی نداشت و پشتیبانی از کدک ویدیو آن محدود بود.

مایکروسافت سرویس Zune Music Pass خود را در سال 2012 به Xbox Music تغییر نام داد تا از این طریق، ایکس باکس را به پلتفرمی چند رسانه ای تبدیل کند که البته این استراتژی نتیجه دلخواه را در پی نداشت.

طولی نکشید که مایکروسافت قبل از عرضه ویندوز 10، بار دیگر نام این سرویس را به Groove تغییر داد. زمانی که Groove عرضه شد، سرویس استریم موزیک مایکروسافت با شکست روبرو شد و این شرکت، کاربران را به اسپاتیفای راهنمایی کرد. سپس برنامه های Groove Music را از اندروید و آی او اس حذف کرد.

هرچند Groove Music برای مدتی به عنوان یک پخش نماینده فایل های رسانه ای به حیات خود ادامه داد تا اینکه سال جاری و با یک برنامه تازه در ویندوز 11 به نام Media Player از صفحه روزگار محو شد.

کمتر کسی را می توان یافت که هنوز مایکروسافت کین را به خاطر داشته باشد. تلفن همراهی که برای کار با شبکه های اجتماعی طراحی شده بود. دو مدل از این محصول به نام های Kin One و Kin Two عرضه شد و مدل نخست، تخم مرغی شکل بود و مدل دوم نیز مستطیلی شکل و شبیه به گوشی هایی همچون موتورولا دروید بود.

اما این گوشی ها با استقبال کاربران روبرو نشدند و اپراتور مخابراتی ورایزن آمریکا که فروش آن ها را برعهده داشت، تمامی مدل های فروخته نشده کین را به مایکروسافت بازگرداند. نقطه ضعف هایی همچون صفحه نمایش کوچک، نبود برنامه های مهم، عدم امکان دانلود برنامه های شخص ثالث، سیستم عامل ضعیف و… مانع از پیروزیت این گوشی در بازار شدند.

مایکروسافت سودای ورود به بازار گوشی های هوشمند را داشت و پس از خرید یک شرکت، فرآیند فراوری گوشی های خود را شروع و مدل هایی را تحت عنوان ویندوز فون وارد بازار می نماید. اسمارت فونی که از سیستم عاملی ساده و کاربرپسند بهره می برد و قرار بود رقیبی جدی برای مدل های اندروید و آی او اس گردد.

گوشی ویندوز فون در سال 2010 و با قابلیت هایی همچون کاشی های زنده را برای نمایش اطلاعات مرتبط وارد بازار شد و در مقطعی از زمان، گوشی ویدوز فون مایکروسافت از مشخصات سخت افزاری قدرتمندی همچون دوربین 41 مگاپیکسلی بهره می برد.

اما آنچه مقدمات شکست این گوشی را فراهم کرد؛ نبود برنامه برای ویندوز فون بود. در واقع، مایکروسافت نتوانست توسعه دهندگان را مجاب کند تا برنامه هایی خود را به این سیستم عامل انتقال دهند. در واقع، داشتن ویندوز فون به معنای از دست دادن اپلیکیشن های محبوبی همچون اینستاگرام و یوتیوب بود.

مایکروسافت اگرچه برای احیای این کسب وکار، نوکیا را خریداری کرد و از برند لومیا برای محصولات تازه خود استفاده کرد، اما دیگر خیلی دیر شده بود تا اینکه مایروسافت در 14 ژانویه 2020 به عمر این محصول انتها داد.

آیا ویندوز ویستا واقعا بد بود؟ جواب بعضی ها مثبت و بعضی نیز منفی است. ویندوز ویستا در سال 2007 عرضه شد و اگرچه توانست ایده های خوبی را ارائه دهد که بعضی از آن ها حتی در ویندوز 11 نیز مشاهده می شوند، اما مشکل اینجا بود که بعضی از این قابلیت ها، همچون رابط کاربری شفاف Aero، برای بیشتر رایانه های موجود در بازار بسیار پیشرفته بودند.

از طرفی دیگر، ویندوز ویستا به علت پیچیده بودن بیش از حد، در زمان راه اندازی حتی از ویندوز 95 نیز کندتر بود و از آنجایی که به درایور های تازهی احتیاج داشت، بسیاری از کارت های گرافیک و تجهیزات جانبی به درست کار نمی کردند.

همه این موارد باعث شد تا اندازه نصب این نسخه، عدد بسیار پایینی را نشان دهد و به عنوان یکی از سنگین ترین شکست های مایکروسافت لقب گیرد.

در برهه ای از زمان که بازار رایانه های شخصی، تحت فشار گوشی های هوشمند و تبلت ها قرار داشت، مایکروسافت، سیستم عاملی را عرضه کرد که از لحاظ ظاهر، احساس و کارکرد شبیه به نسخه های قبلی ویندوز نبود. بعلاوه زمانی ویندوز 8 عرضه شد، که تنها سه سال از عمر ویندوز 7 محبوب و پرطرفدار می گذشت.

مایکروسافت اگرچه ویندوز 8 را برای ارائه تجربه لمس یا همان تاچ در حین کار با دستگاه عرضه کرد، اما واکنش کاربران به این تغییرات مثبت نبود. بعلاوه رابط رنگارنگ مبتنی بر کاشی گیج نماینده و ناآشنا بود. بعلاوه حذف دکمه استارت هم به مذاق کاربران خوش نیامد و فروشگاه ویندوز هم کارایی مورد انتظار را نداشت.

ویندوز آرتی (Windows RT) نیز یکی دیگر از اقدامات گیج نماینده مایکروسافت بود که به شکست انجامید. ویندوز آرتی به عنوان نسخه سبک تر از ویندوز 8 برای تبلت های مبتنی بر تراشه های ARM عرضه شد. اما به علت اتکا به اپ استوری که عملکردی مورد انتظار را نداشت، به شدت محدود بود. در نهایت، فراورینمایندگان تبلیت ها تصمیم گرفتند تا قید ویندوز آرتی را بزنند و دستگاه های خود را با ویندوز 8 عرضه نمایند.

اگرچه دستیار مجازی مایکروسافت موسوم به کورتانا همچنان در بسیاری از دستگاه های این شرکت وجود دارد، اما نقشی را که برای آن به دنیا آمد، ایفا نمی نماید. در اینجا هم مایکروسافت، دیر به میدان آمد و کورتانا مدت های پس از آنکه گوگل اسیستنت و آمازون الکسا و سیری اپل بازار را تصاحب کردند، عرضه شد.

کورتانا قبل از آنکه در سال 2015 به رایانه های شخصی اضافه گردد، روی ویندوزفون نگون بخت راه اندازی شد. روی کاغذ، کورتانا به علت سروکار داشتن با میلیون ها کاربر که به سادگی به آن دسترسی داشتند، پیروز به نظر می رسد، اما درعمل، کسی با این دستیار صوتی صحبت نمی کرد.

پس از شکست ویندوز فون، عملا شانس های کورتانا نیز از بین رفت. اگرچه این محصول در رایانه های رومیزی و لپ تاپ ها ادغام شد، اما قطعا با گوشی های هوشمند می توانست بیش از این ها پیروز باشد. هرچند مایکروسافت کوشش کرد با تعبیه کورتانا در بلندگوی Harmon Kardon Invoke فعالیت های این دستیار صوتی را توسعه دهد، اما نتوانست حمایت شرکت های شخص ثالث را جلب کند.

همه این اتفاقات سبب شد تا مایکروسافت انتها کورتانا را از جست وجوی ویندوز حذف و آن را به طور پیش فرض در ویندوز 11 غیرفعال کند.

یکی از شکست های مایکروسافت در حوزه گیمینگ، عرضه کنترلر The Duke برای کنسول ایکس باکس بود. اما چرا این کنترلر؟ پاسخ ساده است: بزرگ، زشت و طراحی ناجور. زمانی که مایکروسافت کنترلر اصلی ایکس باکس را معرفی کرد، بسیاری از طرفداران این شرکت سیموس بلکلی، طراح مایکروسافت را به باد انتقاد گرفتند.

اما آنچه ایکس باکس را به طراحی چنین دسته بزرگ و نافرمی سوق داد، برد های مدار این دسته بود که بزرگ تر از حد انتظار بودند و دسته های این شرکت را بستند. بد نیست بدانید کنترلر ایکس باکس تقریبا سه برابر کنترلر دوآل شاک پلی استیشن بود. با این حال، چند ماه پس از عرضه ایکس باکس با کنترلر The Duke، دسته تازه Controller S وارد بازار و تبدیل به دسته اصلی این کنسول در سراسر جهان شد.

اینترنت اکسپلورر قبل از آنکه به عنوان بخشی از سیستم عامل ویندوز 95 تبدیل گردد، در سال 1995 و در قالب یک پکیج Add-on عرضه شد. این مرورگر به سرعت جهت معروفیت را طی کرد و در سال 2003 نیز حدود 95 درصد از سهم بازار مرورگر ها را به خود اختصاص داده بود.

این مرورگر برای افرادی که در دهه 90 و اوایل 2000 میلادی، زندگی دیجیتال را تجربه کردند، حکم دروازه ورود به اینترنت را داشت. اما مرگ اینترنت اینترنت اکسپلورر از زمانی شروع شد که شرکت های بزرگ جهان، مرورگر هایی با قابلیت هایی متنوع و استفاده راحت تر را عرضه کردند.

مرورگر هایی همچون موزیکلا فایرفاکس و گوگل کروم که به ویژگی هایی همچون سرعت بارگذاری سریع تر و پشتیبانی از استاندارد های بین المللی وب مجهز بودند و اینترنت اکسپلورر را به حاشیه راندند به طوری که در سال 2009، سهم اینترنت اکسپلورر به 65 درصد رسید و امروز نیز به کمتر از یک درصد تقلیل یافته است. تا اینکه مایکروسافت اخیرا و در 15 ژوئن 2022، به عمر این مرورگر انتها داد.

منبع: آی تی ایران