میدان دی سینیوری و مجسمه مشهور دانته، عکس
به گزارش هدا بلاگ، بناها و مجسمه های پُرشماری با اهمیت تاریخی فراوان در اطراف این میدان وجود دارد و بازدیدنمایندگان می توانند کاخ های رنسانسی زیاد و ساختمان های فرماندهی شهر در گذشته را تماشا نمایند. میدان دی سینیوری به خاطر وجود مجسمه عظیم از شاعر مشهور دانته آلیگیری به عنوان میدان دانته نیز شناخته می گردد. این مجسمه که در سال 1865 نصب شد، نشان از مهمان نوازی ورونا پس از تبعید او از فلورانس و زندگی در این شهر دارد.
میدان دی سینیوری (Piazza dei Signori) که به آن میدان لرد (Lords Square) هم می گویند هیچ نشانه ای از دوران روم باستان ندارد، اما به دربار باستانی که بعدتر به میدان بازار یا دله اربه (Piazza delle Erbe) تبدیل شد، بسیار نزدیک است.
برای آگاهی از تاریخچه این مکان باید به خانواده سینیوری اسکالا (Scala) رجوع کرد. همچنین این نکته را در ذهن داشته باشید که در میدان، کاخ شهرداری و دوموس نوا (Domus Nova) هم وجود داشت. اواخر قرن سیزدهم، میدان که در آن موقع پلاتئا دومینی ویساری (Platea Domini vicarii) نامیده می شد، به همراه کاخی که امروزه به آن کاخ دیوان (Palace of the Courts) می گویند و کاخ فرمانداری (Palace of Government) به شکل مستطیلی که حالا می بینیم نبود.
دور تا دور میدان دی سینیوری را بناها و مجسمه های با ارزش تاریخی و اهمیت معماری بالا احاطه نموده است. ساختمان شهرداری (City Hall)، ایوان سرپوشیده شورا (Loggia of the Council) و کاخ دولت از بناهای مهم اطراف آن به شمار می آیند. ایوان سرپوشیده شورا در سال 1476 ساخته شد و نمایی چشمگیر با پنجره های دو ستونی دارد.
سال 1865 ششمین سده روز تولد دانته بود و ایتالیا قصد داشت تشریفات خاصی برای این یادبود برپا کند. مجسمه دانته به عنوان ابتکار آموزشگاه کشاورزی و انجمن هنرهای زیبا که شورای شهر پشتوانه آن است، در میدان دی سینیوری نهاده شد. در ششم اکتبر 1863 فراخوانی برای طراحی مجسمه اعلام شد.
تنها شرایط ذکر شده استفاده از مرمر کارارا (Carrara) درجه دو برای ارتفاع سه متر به همراه پایه ستون و پیکره بود، به صورتی که پشت آن به خیابان فوجه (via delle Fogge) و سرش کمی به سمت چپ در واقع به سمت کاخ اسکالا باشد. سپس تعیین شد که شاعر باید به سمت ایتالیای آزاد نگاه کند. برنده فراخوان، هنرمند جوان و گمنامی به اسم اوگو زانونی (Ugo Zannoni) بود. در صبح زود روز 14 مه 1865 از مجسمه رونمایی شد.
کاخ شورا (Palace of the Council) هنوز کاملاً تکمیل نشده بود که تصمیم گرفتند چند مجسمه را بر طاق بالای خیابان فوجه نصب نمایند. نظر حاکمیت بر نصب سنت زنون (St. Zenone)، محافظ شهر، بود و این کار به ماجیسترو آنجلو لاپیسیدا (magistro Angelo lapicida) سپرده شد. اما مسائل پیچیده شد و به جای سنت زنون، مجسمه گیرولامو فراکاستورو (Girolamo Fracastoro) در سال 1559 بر روی طاق جای گرفت.
این پزشک، شاعر و ستاره شناس عظیم، در حالی که یک کره زمین را در دست گرفته است، در لباس رومی دیده می شود. با دیدن این کُره به سرعت جرقه یک تخیل فانتزی در ذهن مردم زده شد و این حرف دهان به دهان گشت که فراکاستورو کره را بر سر اولین قاضی، وکیل، اشراف زاده و حاکم شریفی که هنگام رفتن به دادگاه قدیمی از زیر طاق بگذرد، خواهد انداخت. اما کره هنوز همان جا است.
در واقع مردم با این کار قصد تمسخر مسئولین شهر را داشتند. در سال 1756 مجسمه شیپیونه مافی (Scipione Maffei) روی طاق و به سمت باربارو (Barbaro) نصب شد. در سال 1925 دو مجسمه دیگر، یکی پیکره مورخ و دانشمند الهیات انریکو نوریس (Enrico Noris) و دیگری پیکره مورخ و باستان شناس اونوفریو پانوینیو (Onofrio Panvinio)، به این مکان افزوده شد.
قدمت طاق خیابان دانته به سال 1575 بازمی شود که نیکولو بارباریگو (Nicolò Barbarigo) و لویگی کونتارینی (Luigi Contarini) آن را ساختند تا گذرگاهی مستقیم بین ساختمان شهرداری و کاخ کاپیتان (Captains Palace) باشد.
آخرین طاق که روی به سوی خیابان سن ماریا آنتیکا (S. Maria Antica) واقع شده، کاخ کاپیتان را به کاخ پودستا (Podestà) متصل کرد. روی این طاق ونیزی ها احتمالاً در قرن هفدهم ساختمانی یک طبقه ساختند که راهرویی درونی بین دو کاخ به وجود آورد. بیرون این سازه، ایوانی قرار داشت که کاخ پودستا را به یک گذرگاه طاقدار بسیار طویل متصل می کرد که تمام طول میدان، از کاخ کاپیتان به کوستا (Costa)، را طی می کرد.
خانه تقوا (The house of piety) با نمایی ساده در سمت ایوان سرپوشیده شورا و آن سوی طاق خیابان فوجه قرار گرفته است. در سال 1407 این خانه جزو اموال دفتر اسناد رسمی بود. کل ساختمان در سال 1408 به اشراف زاده ای به نام گالاسو پیو دا کارپی (Galasso Pio da Carpi) فروخته شد، اما خاتمه در سال 1490 به مالکیت خانه خیریه (House of Charity) درآمد.
احتمالاً در همین سال ها بنا بازسازی شد و نمای آن به سبک رنسانسی ساده تبدیل شد. در نمای جلوی ساختمان یک حکاکی برجسته خاص وجود دارد و این حکاکی زنی را نشان می دهد که نشسته و پرچمی در دستانش دارد. بالای حکاکی نوشته ای با این مضمون وجود دارد: ایمان و نیکوکاری تا همواره. من شکست نمی خورم. زن نماد ورونا است که در سایه جمهوری سرنیسیما (Serenissima Republic) در امنیت به سر می برد و از او محافظت می شود.
قدیمی ترین کافه ورونا در این جا هم از اهمیت بالایی برخوردار است. در سال 1863 بعد از نصب مجسمه شاعر عظیم دانته در میدان، این نام برای کافه هم برگزیده شد. این کافه محل تردد افراد سرشناس مثل نویسندگان، هنرمندان، سیاستمداران و به خصوص ریش سفیدانی بود که مجلس های کوچکی را در اینجا تشکیل می دادند و از سیاست گرفته تا هنر را نقد و آنالیز می کردند.
منبع: گردشبانآژانس دور زمین: دور زمین | سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده! تور ارزان، تور لحظه آخری، اروپا، تور تایلند، تور مالزی، تور دبی، تور ترکیه