وزیر بهداشت: راه ها برای ورود واکسن باز شده است - هدا بلاگ

به گزارش وبدا، سعید نمکی، در شانزدهمین اجلاس مجازی روسای دانشگاه های علوم پزشکی کشور، ضمن قدردانی از کوشش های دانشگاه های علوم پزشکی، همکاران ستادی وزارت بهداشت و اصحاب رسانه در زمینه مدیریت کووید 19، گفت: در ماهی که نفس کشیدن عبادت است، همکاران من در سراسر کشور کوشش کردند تا دیگران هم بهتر نفس بکشند و قطعا این عبادت فراتر از تمام عباداتی است که دیگر بندگان خدا انجام دادند. من شرمنده یکایک شما بزرگواران هستم که یکی از سهمگین ترین طوفان های اپیدمی جهان را که ابتلا به ویروس سرکش انگلیسی بود با مدیریت ناب خودتان به زنجیر کشیدید و توانستید از قله ای عبور کنید که برای خیلی ها کابوس بود.

وی خطاب به روسای دانشگاه های علوم پزشکی کشور، اضافه کرد: اگر به خاطر داشته باشید، من در اواخر سال گذشته با شما نشستی را گذاشتم و اعلام کردم که با توجه به برآوردی که در رفتار مسئولانه دیگران می بینم و تصمیماتی که در زمینه اعمال محدودیت ها اتخاذ می شود، فکر می کنم که بار سنگینی را به گونه ای بر دوش ما می گذارند و از شما خواهش کردم که خودتان را برای یکی از سهمگین ترین طوفان های بیماری زای تاریخ سرزمین آماده کنید. علتش هم رفتار ویروس انگلیسی در سرزمین های غربی و با توجه به زیرساخت های بسیار گسترده و مهم و با اقتداری که چه در بعد اقتصاد و چه در بعد پزشکی، داشتند.

وی اضافه کرد: اکنون هند را با طوفانی از گرفتاری می بینید، اما من با توجه به سفرهای متعددی که به هندوستان و پاکستان داشتم، اندازه بضاعت ها و زیرساخت ها را می دانم. در کشوری مانند هند و پاکستان، با اندک تکانه ای در نظام سلامت، دچار فروپاشی می شوند، اما کشوری مانند انگلیس با قدمتی بسیار قابل توجه و منابع اقتصادی قابل اتکاء در نظام سلامت، وقتی شما بیماران را خارج از بیمارستان و سرگردان در پارک و راهرو و تخت های فشرده در هم در بیمارستان می بینید، نشان از این دارد که این ویروس مهاجم، سرکش و غیرقابل کنترل است و بر همین اساس، از شما خواستم که خودتان را برای یکی از سهمگین ترین امواج مهاجم تاریخ عفونی کشور، آماده کنید و خودم هم سعی کردم در خدمت عزیزان در استان ها باشم.

وزیر بهداشت ادامه داد: علیرغم اینکه به من توصیه می شد که با توجه به گرفتاری هایی که ممکن است به وجود آید، سعی کن پایت را دورتر از صحنه آتش بگذاری، اما دلم قرار نگرفت. زیرا فکر کردم که فرماندهان، افسران ارشد و سربازان خط مقدم این جبهه اگر احساس نمایند که فرمانده ارشدشان فقط در یک اتاق شیشه ای نشسته و فرمان می دهد، شاید فکر نمایند که در این قتلگاه تنها ماندیم و بر همین اساس سعی کردم که تا جایی که توان داشتم در خدمت عزیزان باشم و حداقل خسته نباشید و خدا قوت بگویم و منعکس کنم که وقتی یک و نیم بامداد به همدان رسیدم، رییس دانشگاه و هیات رییسه تا صبح دنبال تامین اکسیژن بودند که بیماری دچار تنگی نفس نشود یا شهرهای دیگر بعلاوه.

نمکی ادامه داد: در این پیک چهارم که بعضی نامهربانی هم کردند، ما ز یاران چشم یاری داشتیم، اما به علت اینکه به بعضی حرف های ما اعتقاد نداشتند، در حد مقدور حتی مهربانی هم نکردند. این را هم تاریخ می نویسد هم من در دفتر خاطراتم می نویسم که هم مهربانی ها و هم نامهربانی ها را در این ایام پر ستم، به محضر مردم شریف و نسل های آینده برسانیم. به هر حال در دانشگاه های علوم پزشکی کار بزرگی کردید، اما اگر بخواهیم واکاوی کنیم که چه حاصل این توفیق در مهار این پیک سهمگین شد، علاوه بر مهارت هایی که در طول یکسال گذشته آموختیم و واکسیناسیون پرسنل ما مقداری به ریسک پذیری پرسنل آنها اضافه کرد و از اضطراب و دلواپسی گرفتاری با بیماری کاست. البته ما روزهای اول قبل از داشتن ماسک و گان که بچه هایمان در قم و گیلان حتی یک ماسک هم نداشتند، اما تن بر آتش زدند و شجاعانه ایستادند و بی انصافی است که امروز بگوییم به خاطر واکسیناسیون جرات پیدا کردند. بلکه این افراد بچه های بی سپر و بی زرهی بودند که در ایام بی پناهی و بی حفاظتی هم شجاعانه تن بر آتش زدند و پشت لباس شان نوشتند که ما گر ز سر بریده می ترسیدیم/ در محفل عاشقان نمی رقصیدیم.

وزیر بهداشت گفت: در واکاوی شیوه های مبارزه با بیماری در این دوره که اگر نبود، تردید ندارم که ما هم گرفتار می شدیم، چند نکته وجود دارد و خواهشم این است که روسای دانشگاه های علوم پزشکی این را به اسم آنالیز یک مدل ملی گردآوری نمایند تا بتوانیم آن را به جهان ارائه کنیم. کشوری در جهان نبود که ویروس انگلیسی به آن رسیده باشد و در دو هفته اول بیمارانش پشت در بیمارستان ها نمانده باشند. هیچ کشوری اعم از غنی و فقیر نبود. فرانسه و آلمان و انگلیس را ببینید که در دو سه هفته اول چه بحران عظیمی را در زمینه گرفتاری با ویروس داشتند. در عین حال، ایمان دارم که خداوند لحظه به لحظه در این تنگنای غیرقابل عبور با تمام مضایق، اگر دستمان را نمی گرفت ما وامانده بودیم، اما آنچه که به تدبیر و مدیریت برمی شود، این است که اولین اقدامی که انجام دادیم این بود که در اوج تعطیلات ابلاغ کردیم که بیمار الکتیو بستری نکنید، زیرا قابل پیش بینی بود که تعداد تخت بیشتری می خواهیم.

وی ادامه داد: گام دوم بحث کلینیک های سرپایی است که از کادر بهداشت و پیشگیری کشور تشکر ویژه می کنم. این تجربه ذی قیمت که ما بخش پیشگیری و بهداشت مملکت را به اسم اولین سنگر و دروازه و بهورز، مراقب سلامت و کادر بهداشتی را به اسم اولین دروازه بانان مهار کرونا انتخاب کردیم، از خردمندانه ترین روش ها بود و البته شانسمان هم این بود که این زیرساخت را داشتیم. یکی از مسائل کشورهای دیگر این است که بر پایه بیمارستان عمل می نمایند. این گام دیگری بود که توانست به ما یاری کند. در تاریخ دهم دی ماه 1399 که روزهای آرام ما بود برای روسای دانشگاه ها نوشتم و تقاضا کردم که مراکز 16 ساعته را کم نکنید. این مراکز دروازه بانان اصلی ما در این کار شدند.

نمکی ادامه داد: اقدام سومی که مدت ها روی آن اصرار داشتم، بحث درمان سرپایی با یک داروی ضد ویروس موثر بود. اصرار من این بود که این بیماری با وجود دو فاز بودنش، اگر بتوانیم در فاز اول لود ویروس را کم کنیم، منجر به کاهش گرفتاری های ریوی می شویم. این اتفاق در خوزستان با مسئولیت مستقیم خود من اداره شد و خودم شخصا دستور دادم که در خوزستان این اقدام انجام شود و مسئولیتش را هم پذیرفتم. مطالعه خوزستان ما نشان داد که لود بیمار بیمارستانی ما به شدت کاهش یافت. اگر این اقدام انجام نمی شد، امکان نداشت که بتوانیم در دزفول، بهبان، شوشتر، اهواز، آبادان بیماران را مدیریت کنیم. لود بیماری که به ویژه در جنوب و غرب خوزستان شکل گرفت، فلج نماینده بود و بعد هم به شرق و شمال خوزستان کشیده شد. بنابراین، این تجربه گران سنگی شد تا اپیدمی را با همین مدل در جاهای دیگر مدیریت کنیم.

وزیر بهداشت اضافه کرد: این بستری موقت که در کنار بیمارستان ها طراحی شد و توانستیم با داروی ضدویروس لود ویروس را کاهش دهیم، 15 هزار تخت ما را سیو کرد. اندازه بیماری که با این شیوه درمان شد، در حالی که هر یک از اینها 10 روز تخت بیمارستانی می خواستند به صورت قابل توجهی در چیدمان تخت ما تاثیر گذاشت. یعنی، 150 هزار بیمار که باید 10 روز بستری می شدند، با این شیوه بستری نشدند. البته عده ای بر ما ایراد گرفتند که کجای جهان با همراه بیمار مبتلا به کووید را به خانه می فرستند و دوباره به بیمارستان برمی گردانند. اینها را ما بلدیم، اولا این بیمار ممکن بود که در خیابان سرگردان شود. زیرا ما کلا 140 هزار تخت بیمارستانی در کل کشو داریم و مجبوریم حداقل 30 درصد آنها را برای بیماران غیرکووید نگه داریم، در مملکتی که سیل، زلزله، تروما و سایر بلایا روبرو است. دوما، 25 تا 30 درصد بیماری که در بخش بستری می شود، کاندید آی سی یو است، مگر ما چقدر تخت آی سی یو داریم. نباید اجازه دهیم که این بیماران کیس آی سی یو شوند. ما کلا 8000 تخت آی سی یو داشتیم که مقداری اضافه کردیم و به 11 هزار تخت رسیده است.

وی ادامه داد: حال فکر کنید که اگر 150 هزار بیمار جمع شوند، 45 هزار تخت آی سی یو می خواهید. از کجا می خواهید تخت آی سی یو بیاورید. بیمار کرونا بیمار عادی نیست، بلکه در بیرون از آی سی یو 25 لیتر در دقیقه و داخل آی سی یو 35 لیتر در دقیقه به اکسیژن احتیاج دارد. در عین حال هر بار که بیمار می آید و داروی ضدویروس دریافت می کند، لود ویروس به شدت کاهش می یابد و قابلیت سرایتش به شدت افت می کند. در عین حال ما بین بد و فاجعه یکی را انتخاب کردیم.

وی اضافه کرد: اتفاق دیگری که افتاد این بود که به هر حال وقتی بیمار کمتری روی تخت بیمارستان خوابید، مراقبت از بیماران افزایش یافت. نسبت مستقیمی میان مورتالیتی و مراقبت از بیمار است. هرچه تعداد بستری افزایش می یابد، با محدودیت و خستگی پرسنل مراقبت کاهش یافته و مورتالیتی افزایش می یابد. آمار این را در بعضی منطقه ها داریم که در جایی که لود بیمار بستری ناگهان دو تا سه برابر شده، مورتالیتی از پنج درصد نسبت به بستری به 20 درصد نسبت به بستری رسیده است. این مطالعات ثبت شده است.

وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در ادامه اضافه کرد: اتفاق دیگری که رخ داد، بحث کمیته های ترخیص بود که به شدت فعال شدند و بیمارانی که شرایط بهتری داشتند، ترخیص شدند و مراقبت در منزل شکل گرفت که توانست از لود بیمار بستری بکاهد و بیماران در منزل تحت مراقبت باشند.